2000 Χρόνια μετά

Όποιος δεν θυμάται τα βάσανα που πέρασε ,είναι καταδικασμένος να τα ξαναπεράσει. Αυτό δεν το λέω εγώ αλλά αρχαιότεροι οι οποίοι διδαχτήκαν από αυτό. Και αυτό έγινε διότι βλέποντας το παρελθόν μπορούσαν άνετα να προβλέψουν το μέλλον. ίδιο υποστήριξε και ο Θουκυδίδης όταν έγραφε την ιστορία του .Σκοπός είναι για τους ανθρώπους να μάθουν από τα παθήματα τους ώστε να μην πράξουν ποτέ πια τα ίδια. Καημένε Θουκυδίδη, θεωρούσες δήθεν πως οι Άνθρωποι θα σε άκουγαν διαβάζοντας σε. Όμως το συμπέρασμα που βγαίνει από τα γραπτά σου Θουκυδίδη ,είναι πως είμαστε ένας λαός αυτοκαταστροφικός. Μας αρέσει να κτίζουμε πράγματα και με το ίδιο πάθος τα γκρεμίζουμε. Τι μας διδάσκεις λοιπόν Θουκυδίδη? Πως ο πόλεμος μεταξύ ανθρώπων είναι σίγουρα πολύ κακός ,αλλά μεταξύ αδελφών και δη Ελλήνων, είναι ολέθριος. Θλιβερό να διαβάζω από εσένα πως μεγαλύτερες καταστροφές έγιναν από Έλληνες προς Έλληνες παρά από Βαρβάρους σε Έλληνες.

Τι μας μένει λοιπόν Θουκυδίδη? Πως και στην εποχή μου ακόμη ,τίποτε δεν άλλαξε αλλά και ούτε πρόκειται. Κάπως έτσι φαντάζομαι πως όχι πολλά χρόνια πίσω, ας πούμε εκατό και κάτι, εμφανιστήκαν οι νεότουρκοι, ως ιδρυτές κράτους και απελευθερωτές από τον κακό Οθωμανό Σουλτάνο. Και οι Έλληνες του Πόντου ,αρκετοί από αυτούς, πίστεψαν στην ανεξαρτησία και στην ελευθερία του λόγου που τους έταξαν. Την ιδία στιγμή γινόταν σφαγές και πλιάτσικο που λειτουργούσαν ως εκφοβισμός. Τρομακτικό μεν αλλά θυμίζει αρκετά το σήμερα που ζω εγώ διαφορά είναι πως εμείς ενημερωνόμαστε. Έπειτα άλλο ένα ενοχλητικό συμπέρασμα μου ,που εύχομαι να μην συνέβη, είναι πως υποθετικά πάντα ,ίσως σκεπτόταν εγωιστικά και καθώς γινόταν οι σφαγές των Αρμένιων και Χαλδαίων, θεώρησαν ότι δεν θα συμβούν τα ιδία και σε αυτούς. Και σαν φώναζαν μήπως θα τους άκουγε κανείς? Ερχόμαστε λοιπόν στο σήμερα .Μέχρι στιγμής τρία εκατομμύρια εξαθλιωμένοι λαθρομετανάστες οι οποίοι εγκαταστάθηκαν σε μια ήδη καταχρεωμένη χώρα ώστε να την εξαθλιώσουν και αυτήν. Έχουμε φτάσει στο σημείο να μην χαμογελούμε πλέον και με το παραμικρό να τσαντιζόμαστε. Τα βράδια δεν μπορούμε να κλείσουμε μάτι από το άγχος και στις μεγαλουπόλεις και από φόβο. Τα καταστήματα μας κλείνουν το ένα πίσω από το άλλο. Τα τηλεοπτικά κανάλια είναι ταγμένα στην παγκοσμιοποίηση και συνεπώς ο κόσμος δεν έχει πρόσβαση στην σωστή ενημέρωση. Έτσι ακολουθεί πιστά τις οδηγίες που δίνονται από αυτά ,είτε συνειδητά είτε υποσυνείδητα. Μας λένε πως όλα είναι καλά και θα πάνε ακόμη καλύτερα.

Μας λένε να αντέξουμε την πείνα ενώ την ίδια στιγμή οι μεγαλοκαρχαρίες πολιτικοί απολαμβάνουν τους κόπους ετών των εργαζομένων. Οι οποίοι εργαζόμενοι έχουν και αυτοί το δικό τους μερίδιο ευθύνης. Δείχνουν ανήμποροι είτε από φόβο είτε από άγνοια αλλά το χειρότερο είναι πως δείχνουν αδιαφορία περιμένοντας πάντα κάποιον άλλον είτε Θεό είτε ξένες δυνάμεις είτε δικούς τους ανθρώπους να τους ξελασπώσουν. Παραμένουν απαθείς στο ρου της ιστορίας και έχουν παραδοθεί στον «εύκολο» δρόμο της σκλαβιάς. Εν’το μεταξύ ,δολοφονίες και ληστείες έχουν γίνει καθημερινό φαινόμενο και ο κόσμος παρακολουθεί και συνάμα προσεύχεται σε ανύπαρκτους θεούς, για την προσωπική του υγεία και ευημερία ,εκλιπαρώντας να μην έρθει η σειρά του ,μη κατανοώντας ότι αυτό είναι αναπόφευκτο.
Ανόητοι ,όσο μένετε εσείς απαθείς ,τόσο το κακό σας πλησιάζει. Δεν νομίζω ότι θα υπάρχουν Έλληνες σε 2000 χρόνια από τώρα με τον τρόπο που μας πολεμούν .Και σε αυτό το συμπέρασμα οδηγήθηκα διότι διαπίστωσα πως δυστυχώς είμαστε πιο λίγοι από όσους νόμιζα. Δεν είναι όλος ο πληθυσμός ΑΜΙΓΩΣ ΕΛΛΗΝΟΨΥΧΟΣ. Αυτό φαίνεται από την μη αντίδραση του απλού κόσμου. Σε οποιαδήποτε άλλη εποχή θα είχαν ήδη αντίδραση. Βέβαια θα μου πεις είναι και τα τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς όπου δεν σταθήκανε εμπόδιο αλλά πάλι πολλά είναι. Δεν μας παίρνει τώρα όμως και δεν είναι το ίδιο. Και πριν από αυτό η ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία πιο γνωστή και ως Βυζάντιο. Παρακμή από διαφθορά και άλλα τόσα.

Αλλά δεν είναι το θέμα μας τώρα. Πίσω λοιπόν στην εποχή μας η οποία έχει πάρα πολλά κοινά με την εποχή εκείνη. Όσο λοιπόν ο κόσμος θα παραμένει ανημέρωτος και αδιάφορος και όσο θα εξακολουθεί να σκέπτεται την προσωπική του ευημερία τόσο και αυτό το τελευταίο απομεινάρι φωτός του κόσμου ,θα σβήνει. Θαρρώ πως η εποχή μου είναι ίσως η τελευταία ελπίδα των ελεύθερων ανθρώπων. Από την μεριά μου αυτό που μπορώ να υποσχεθώ είναι να κάνω ότι είναι δυνατόν για την Πατρίδα. Δεν βλέπουν πίσω στο παρελθόν τους ώστε να αποφύγουν τα λάθη του μέλλοντος και πολύ φοβάμαι πως θα τα ξαναζήσουμε. Έτσι κάποιοι δεν δώσανε μεγάλη σημασία κάποτε ,όχι πολύ μακριά από τώρα και τελικά έχασαν τα σπίτια τους ,το βίο τους και τα όνειρα τους .Μια Πατρίδα τριών χιλιάδων ετών. Δεν μου αρέσει καθόλου που το σκέπτομαι αλλά προβλέπω να μαζευόμαστε ,όσοι ζήσουμε ,κάτω από την Λάρισα και να αναπολούμε χαμένες Πατρίδες. Όσα μνημόσυνα και να κάνουμε όσες συγγνώμες και αν ζητήσουν ,ούτε νεκρούς θα ξαναφέρουν πίσω ,ούτε και τις Πατρίδες μας. Για αυτό τον λόγο σας υπενθυμίζω το ρητό ¨Σοφότερο το προλαμβάνει από το θεραπεύει¨. Και κλείνω με κάτι από τον Θουκυδίδη ¨τόσο λίγο ταλαιπωρούνται οι πολλοί να αναζητούν την αλήθεια ενώ οι πιο πολλοί κλίνουν να δεχτούν τα έτοιμα¨ Ποιος ξέρει, ίσως σε δυο χιλιάδες χρόνια κάποιος να ξεθάψει το γραπτό μου και να πει «Εμείς οι Έλληνες υπάρχουμε ακόμη και εσύ ευτυχώς έκανες λάθος» .