Για την Κύπρο μας.

Γράφει ο Κώστας Τόνιος

Όλοι οι Έλληνες πατριώτες, μαζί με τα αδέρφια μας στην Κύπρο, παρακολουθούμε με αγωνία το τελευταίο χρονικό διάστημα τις εξελίξεις στο Κυπριακό πρόβλημα. Αγωνία, αλλά και οργή, διότι οι εξελίξεις αυτές (την ώρα που Ελλάδα και Κύπρος προσπαθούν να διαχειριστούν τις ανοιχτές πληγές της οικονομικής κρίσης) που επιβάλλονται από τα γνωστά κέντρα παγκόσμιας εξουσίας, κυρίως από την άλλη άκρη του Ατλαντικού (και όχι μόνο), δεν είναι τίποτε άλλο από την νεκρανάσταση του επαίσχυντου Σχεδίου Ανάν, το οποίο τώρα πιθανότατα θα ονομαστεί Σχέδιο Μπαν Κι Μουν... Ένα σχέδιο που προέβλεπε το 2004 - και απορρίφθηκε από το 76% των Κυπρίων αδερφών μας - μια χαλαρή Ομοσπονδία, δηλαδή ουσιαστικά Συνομοσπονδία, κάτι που αποτελεί υποχώρηση ακόμη και από το λανθασμένο δόγμα που κυριάρχησε από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 και μέχρι σήμερα (με ευθύνη των κυβερνητικών ηγεσιών Ελλάδας και Κύπρου), αυτό της λεγόμενης "Διζωνικής - Δικοινοτικής Ομοσπονδίας"...  Τι κι αν στο "κοινό ανακοινωθέν" που υπέγραψαν πριν λίγες μέρες οι "δύο κοινότητες" (ώστε να καταγράφεται μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια η "πολιτική ισοτιμία" τους...) γίνεται αναφορά σε μια κυριαρχία, μια ιθαγένεια και μια προσωπικότητα για το νέο κράτος - έκτρωμα που θα προκύψει. Στην ουσία θα πρόκειται για θεσμοθέτηση της διχοτόμησης του νησιού με νομιμοποίηση του μεγαλύτερου μέρους των δεδομένων της εισβολής του 1974. Και σε ό,τι αφορά το έδαφος, και σε ότι αφορά την πολιτειακή υπόσταση του νέου κράτους, αφού οι τουρκογενείς από μειονότητα του 18% με 20% ανάγονται σε ιδρυτική συνιστώσα με πολιτική ισότητα ως προς το υπόλοιπο 80% που είναι οι Ελληνοκύπριοι. Η ίδια απαράδεκτη αποδοχή τετελεσμένων συντελείται και σε ότι αφορά τους Τούρκους έποικους, με την κατά κύματα εγκατάσταση των οποίων τις τελευταίες δεκαετίες η Τουρκία έχει αλλάξει δραματικά τα πληθυσμιακά δεδομένα της μεγαλονήσου. Σε σημείο που οι έποικοι να ξεπερνούν ακόμη και τον αριθμό των Τουρκοκυπρίων... 

 

Έτσι, γίνεται εύκολα αντιληπτό, ότι η "λύση" που πάλι προωθείται δεν θα είναι ούτε δίκαιη, ούτε βιώσιμη, ούτε καν λειτουργική, παρά τις περί του αντιθέτου ψευτορητορείες των ενδοτικών κυβερνητικών ηγεσιών Ελλάδας και Κύπρου. Πραγματικά δίκαιη λύση - ηθικά και νομικά - θα ήταν η αναίρεση των δεδομένων της εισβολής, όπως προβλεπόταν και στα πρώτα, μετά από αυτή, ψηφίσματα του ΟΗΕ, τα οποία η Τουρκία αγνόησε προκλητικά, όπως συνήθως κάνει στην μεθοδική προσπάθειά της να επιβάλλει το δίκαιο του (δήθεν) ισχυρού που ταυτόχρονα είναι και ο μόνιμος θύτης. Και αυτό συμβαίνει με την ανοχή και της διεθνούς κοινότητας, που έχει υποχρέωση να επιβάλλει την ισχύ του δικαίου, το οποίο υπηρετεί μόνο στα λόγια. Το Κυπριακό ήταν και είναι πρόβλημα εισβολής - κατοχής και μόνο ως τέτοιο έπρεπε να αντιμετωπίζεται διαχρονικά από τις πολιτικές ηγεσίες της Ελλάδας και της Κύπρου. Και η λύση του βρίσκεται στον τερματισμό της κατοχής με την αποχώρηση και των 40.000 Τούρκων στρατιωτών από το νησί, όλων των εποίκων, καθώς και στην εφαρμογή όλων των προβλεπόμενων από το διεθνές δίκαιο και το ευρωπαϊκό κεκτημένο ρυθμίσεων. Συμφωνημένες ρυθμίσεις που θα αφορούν τόσο την αποκατάσταση της πολιτικής νομιμότητας η οποία εκφράζεται με την μια και μόνη υπάρχουσα και διεθνώς αναγνωρισμένη κυπριακή κυβέρνηση, όσο και τον πλήρη σεβασμό όλων των δικαιωμάτων της τουρκοκυπριακής μειονότητας, η οποία πρέπει να αντιμετωπιστεί ως τέτοια, και όχι ως πολιτικά ίση κοινότητα. Οι εποχές έχουν αλλάξει και το επιχείρημα της Τουρκίας ότι δεν μπορεί να φύγει ο στρατός της από την Κύπρο γιατί οι Έλληνες μπορεί να ξανακάνουν πραξικόπημα και να "σφάξουν" τους Τουρκοκύπριους, μόνο γελοίο και προσχηματικό μπορεί να χαρακτηριστεί, αφού ούτε οι ίδιοι το πιστεύουν. Ο μόνος κίνδυνος που υπάρχει για την Κύπρο προκύπτει από την ιστορική της κατάρα να γειτνιάζει με την Τουρκία... 

 

Η Πατριωτική Κίνηση Καβάλας καλεί όλους τους συνέλληνες, σε Ελλάδα και Κύπρο, να ενημερωθούν για τις αρνητικότατες αυτές εξελίξεις που δρομολογούνται και να σταθούν απέναντι στα σχέδια Αμερικανών και άλλων κέντρων εξουσίας, στα οποία υποτάσσονται τα ντόπια πολιτικά ανδρείκελα σε Κύπρο και Ελλάδα. Προδοσία δεν είναι μόνο το μνημόνιο, ούτε οι κίνδυνοι για τον ελληνισμό είναι μόνο οικονομικοί. Οποιοδήποτε βαρύ πλήγμα στον κυπριακό ελληνισμό θα έχει τραγικές επιπτώσεις σε όλο το έθνος, στο παρόν και στο μέλλον. Όλοι μαζί να πιέσουμε τους συμβιβασμένους και ενδοτικούς πολιτικούς στην Ελλάδα και στην Κύπρο να μην συναινέσουν σε μια μη δίκαιη λύση, σε μια ήδη δύσκολη συγκυρία για το έθνος μας. ΟΧΙ ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ. ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ ΧΑΜΕΝΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ