Σύμφωνο Πετριτσίου Βουλγαρίας 12 Ιουλίου 1943
μεταξύ Του Κ.Κ.Ελλάδος (Γιάννης Ιωαννίδης)
και του Κ.Κ.Βουλγαρίας (Ντούσαν Δασκάλωφ)
" Η ΣΥΝΟΜΩΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ "
Μετά τη διάλυση της Γ’ Διεθνούς από την Σοβιετική Ένωση (15 Μαΐου 1943)
κατόπιν απαιτήσεως των Συμμάχων, και την επιθυμία να εργασθούν από κοινού τα δυο Κομμ. Κόμματα Ελλάδος και Βουλγαρίας για την αποτελεσματικότερη δράση,
Με τελικό σκοπό την εγκαθίδρυση στην Βαλκανική μιας Ενώσεως Σοβιετικών Δημοκρατιών, που θα περιλαμβάνει την Ελλάδα την Βουλγαρία, την Σερβία και την Μακεδονία.Στη Βουλγαρία δίδεται διέξοδος στο Αιγαίο.
Η Μακεδονία Ελληνική, Βουλγαρική και Σερβική δηλαδή η χώρα που περιλαμβάνεται μέσα στον ποταμό Νέστο και το όρος Ροδόπη, στα όρη Ρίλα Οσνικώφ, Σαρ (Σκάρδος) από Βορρά, τις Αλβανικές Άλπεις και την Πίνδο από Δυσμάς, το όρος Όλυμπος και το Αιγαίο από τον Νότο με την νήσο Θάσο,
Θα αποτελέσει Ανεξάρτητη Αυτόνομη Σοβιετική Δημοκρατία στην Ένωση των
Σ.Σ.Δ. της Βαλκανικής με επίσημη γλώσσα την Ελληνική και την Βουλγαρική.
Με το συμφωνητικό αυτό φθάσαμε στην ανώτατη αλλά και την τελική καμπή της Βουλγαρικής κατά την διάρκεια του πολέμου πολιτικής για την κατάκτηση της Ελληνικής Μακεδονίας
Την γνησιότητα του εγγράφου αυτού, που έχει δημοσιευθεί πολλές φορές σε εφημερίδες, περιοδικά, βιβλία και έχει βρεθεί σε αντίγραφα επικυρωμένα σε Κομμουνιστικά αρχεία, αμφισβητούν οι Έλληνες Κομμουνιστές.
Το Ιστορικό Τμήμα του Κ.Κ.Ε. προς την εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ»
τονίζει ότι στην πραγματικότητα, ούτε επίσημο είναι ούτε υπογράφηκε κάτι τέτοιο
και ότι πρόκειται για πλαστό και προβοκατόρικο κείμενο.
Επικαλείται ότι αυτή η δουλειά είναι της Ιντέλιτζενς Σέρβις (άποψη Γ.Ιωαννίδη)
και πως τα Σύμφωνα αυτά τα χάλκευαν η Γκεστάπο και οι κύκλοι της διεθνούς αντίδρασης (άποψη Ν.Ζαχαριάδη ΒΗΜΑ 10 Ιαν 1993) Δεν τεκμηριώνονται όμως
Οι απόψεις αυτές από το Ιστορικό τμήμα του Κ.Κ.Ε.
Η γνησιότητα του εγγράφου τεκμηριώνεται από την απάντηση της
Γερμανικής Ανώτατης Διοικήσεως Στρατιάς Ε, Ομάς Ιc/Ao, στης 19 Μαρτίου 1944
(υπό στοιχεία Αριθμ. 3505/44 Απόρρητη) επί της επιστολής του
Γενικού Στρατηγείου (Αριθμ। 1741/44 15।3।1944) σχετικώς
με το σύμφωνο Πετριτσίου διαβάζουμε:
Υπεγράφη σύμφωνο μεταξύ του Ελληνικού και του Βουλγαρικού Κομμουνιστικού Κόμματος προς διευθέτηση των συνόρων. Τα επί μέρους σημεία του συμφώνου είναι πιστευτά υπό όρους επειδή η δημοσίευσης του συμφώνου εγένετο δια του ΕΔΕΣ
(Εθνικός Δημοκρατικός Ελληνικός Στρατός) και θα πρέπει να υποτεθεί ότι ο ΕΔΕΣ
εξεμεταλλεύθει προπαγανδιστικός πάρα πολύ την προδοσία αυτή προς την Ελληνική Μεγάλη Ιδέα.
Παραθέτουμε το υπ.αριθμ. 5574/5.5.1944 έγγραφο του Αρχηγού του ΕΔΕΣ Στρατηγού Ναπ. Ζέρβα προς Πρόεδρο της ΠΕΕΑ ( Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης) Αλ. Σβώλο ο οποίος γράφει.
Κύριε Πρόεδρε προσφάτως περιήλθε εις γνώσιν μας το κείμενο της 12 Ιουλίου 1943 Συμφωνίας μεταξύ του Κ.Κ.Ε και του Κ.Κ.Β., αφορώσης του Κυβερνητικό καθεστώς και την διαρρύθμιση των συνόρων των Κρατών Βαλκανικής, αντίγραφων δε τούτο σας αποστέλλομε συνημμένος συμφωνία αυτή,
φαντάζεστε πόσο τραυματίζει το Εθνικό αίσθημα και πόσον ελάχιστα συντελεί, εις επιβαλλομένην ένωσιν όλων των Ελλήνων δια την ενίσχυση του Εθνικού και συμμαχικού αγώνος, την ανάγκη της οποίας και σεις διακηρύξατε εις προς ημάς έγγραφόν σας της 22-4-44,
Να παρακαλέσωμεν όπως η ΠΕΕΑ (Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθερώσεως) καθορίσει σαφώς την θέση της έναντι της συμφωνίας αυτής, η οποία ατυχώς δεν αποτελεί την μοναδική εκδήλωση των αντεθνικών επιδιώξεων του ΚΚΕ.
Σ.Δ. 5η Μαΐου 1944 (Γενικός Αρχηγός Ν.ΖΕΡΒΑΣ)
Μια ακόμη απόδειξη για την γνησιότητα του συμφωνητικού είναι
η προκήρυξη του ΕΑΜ Θεσσαλονίκης (Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο)
στης 12 Σεπτεμβρίου 1944 η οποία μπορεί να είναι και η καλύτερη απόδειξη η οποία λέει :
Αδέλφια।Η ώρα της εκπλήρωσης του σκοπού μας είναι κοντά.Η συμφωνία του Πετριτσίου που υπογράφηκε από τον Γιάννη Ιωαννίδη
από μέρους του Κ.Κ.Ε. και από τον σύντροφο του Ντούσαν Δασκάλωφ
από μέρους του Κ.Κ.Β. στης 12 Ιουλίου 1943 πρόκειται να εφαρμοστή…
Τέλος ακόμα μια απόδειξη για την γνησιότητα του εγγράφου αυτού αποτελεί και η πλήρης σύμπτωσης του προς την γενικότερη πολιτική, που η Ρωσία έχει χαράξει από την εποχή του Μεγ.Πέτρου και έχει εφαρμόσει επακριβώς και η σημερινή Ρωσία
4 σχόλια:
Το συλλαλητήριο που διοργάνωσε για τη Μακεδονία το ΕΑΜ στις 22 Ιούλη 1943 είναι η απόλυτη διάψευση του συμφώνου αυτού.
ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΕΣ(Ή Η ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΙΑ ΣΤΗΝ ΑΣΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ) [«ΣΥΜΦΩΝΟ ΠΕΤΡΙΤΣΙΟΥ»
αναδημοσίευση από: http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=4491859&publDate=4/4/2008
[…]Του Μάκη ΜΑΪΛΗ
Το περιβόητο «Σύμφωνο του Πετριτσίου», που υποτίθεται ότι υπέγραφε εκ μέρους του ΚΚΕ ο Γιάννης Ιωαννίδης και εκ μέρους του ΚΚ Βουλγαρίας κάποιος Δουσάν Δασκάλωφ (ανύπαρκτο πρόσωπο) έλεγε τα εξής, όπως δημοσιεύτηκε το 1947 στην έκδοση του υφυπουργείου Τύπου και Πληροφοριών με τον τίτλο «Η ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΒΟΥΛΗ» (σελ. 11):
«ΣΥΜΦΩΝΗΤΙΚΟΝ
Το Κομμουνιστικόν Κόμμα Ελλάδος και το Κομμουνιστικόν Κόμμα Βουλγαρίας ύστερα από την διάλυση της Κομ. Διεθν. έχοντας υπ' όψη την ως τώρα πολιτικήν γραμμήν της Κομ. Διεθν. και τις τελευταίες οδηγίες της και με την επιθυμίαν να εργασθούν από κοινού για την ταχύτερη και αποτελεσματικώτερη δράση της με τελικό σκοπό την εγκαθίδρυση στην Βαλκανικήν Ενωσης Σοβιετικής Δημοκρατίας και να λύσουν μια για πάντα τις διαφορές ανάμεσα στους λαούς της Βαλκανικής, αποφασίζουν με τους αντιπροσώπους των που υπογράφουν το σύμφωνον αυτό:
1ον) Του συντρόφου Γιάννη Ιωαννίδη εκ μέρους του ΚΚΕ και
2ον) του Δουσάν Δασκάλωφ εκ μέρους του ΚΚΒ τα εξής:
1) Τελικός σκοπός και των δύο κομμάτων καθορίζεται η εγκαθίδρυση στην Βαλκανικήν Ενωσης Σοβιετικών Δημοκρατιών, που θα περιλαμβάνει την Ελλάδα, την Μακεδονία και την Σερβία.
2) Τα ΚΚ Ελλάδος και Βουλγαρίας είναι ελεύθερα να κανονίσουν την τακτική της δράσης τους για να φθάσουν στον τελικό σκοπό όπως αυτά νομίζουν καλύτερα.
3) Για την ασφάλεια των συνόρων από Β. και τα δύο κόμματα θα εργασθούν ώστε τα σύνορα της Βουλγαρίας και της Σερβίας να πιάνουν από τον Δούναβη με τέλος Β. του Φιούμε στην Αδριατική.
4) Στην Βουλγαρία θα δοθεί διέξοδος εδαφική στο Αιγαίο.
5) Η Ισταμπούλ και τα στενά των Δαρδανελλίων να αποτελέσουν ανεξάρτητη και αυτόνομη Δημοκρατία υπό τον έλεγχο της ΕΣΣΔ Ρωσίας.
6) Η Μακεδονία, η Ελληνική, Βουλγαρική και Σερβική, δηλαδή η χώρα που συμπεριλαμβάνεται μέσα στον ποταμό Νέστο και το όρος Ροδόπη, τα όρη Ρύλα, Οσνικώφ Σαρ (Σκάρδος) από Β. τις Αλβανικές Αλπεις και την Πίνδο από Δυσμάς το όρος Ολυμπος και το Αιγαίο από Νότον με την νήσον Θάσον θα αποτελέσουν ανεξάρτητη αυτόνομη Σοβ. Δημοκρατία μέσα στην Ενωση Σ.Σ.Δ. της Βαλκανικής.
Επίσημη γλώσσα θα είναι η ελληνική και η βουλγαρική.
Το σύμφωνο αυτό διατυπώθηκε ελληνικά και βουλγαρικά.
Πετρίτσι 12 Ιούλη 1943
Για το ΚΚΕ
(υπ.) Γιάννης Ιωαννίδης
Για το ΚΚΒ
(υπ.) Δουσάν Δασκάλωφ»
(Ακριβές αντίγραφον εκ του ευρεθέντος εις το χωρίον Μπούλα Κομμουνιστικού Αρχείου).
Ποιος ήταν ο κατασκευαστής αυτού του εγγράφου; Απαντώντας σε αυτή την ερώτηση ο Γιάννης Ιωαννίδης είπε: «Φυσικά η Ιντέλιτζενς Σέρβις» (Αναμνήσεις Γιάννη Ιωαννίδη - μαγνητοφωνημένη αφήγηση στον Αλέκο Παπαπαναγιώτου). Οσον αφορά τον Δασκάλωφ, ο Γιάννης Ιωαννίδης σημείωσε: «Μα και μέχρι σήμερα δεν μπόρεσα να μάθω τι διάολο ήταν αυτό το όνομα. Υπάρχει, δεν υπάρχει; Είναι πραγματικό όνομα ή δεν είναι;».
Το πλαστό έγγραφο καταγγέλθηκε από το ΚΚΕ, ο ίδιος ο Γιάννης Ιωαννίδης μάλιστα είπε: «Εκείνη την ημέρα (σ.σ. δηλαδή στις 12 Ιούλη 1943), το απόγευμα, εγώ είχα ανταμώσει με τον Σβώλο και είχαμε συνεργασία. Καθορίσαμε τη συνάντηση και για την άλλη μέρα. Το πρωί εκείνης της μέρας βγήκαν οι εφημερίδες με πηχυαίους τίτλους για το σύμφωνο Ιωαννίδη - Δασκάλωφ».
Για το ίδιο ζήτημα ο καθηγητής Χάγκεν Φλάισερ έγραψε: «Αυτό το περίφημο "Σύμφωνο Πετριτσίου" θα παίζει σημαντικό ρόλο στην αντικομμουνιστική "διαφώτιση", ιδίως κατά τα τέλη του 1943 και πάλι το Μάιο του 1944». Ο ίδιος αναφέρεται και σε ένα άλλο προβοκατόρικο «σύμφωνο» με ημερομηνία 10 Αυγούστου 1943, «με το οποίο το ΚΚΕ δήθεν δεσμεύτηκε απέναντι στο αλβανικό απελευθερωτικό μέτωπο LNC να παραχωρήσει ολόκληρη την Ηπειρο, ως αντάλλαγμα για την υποστήριξή του» («Στέμμα και Σβάστικα», τ. 2, σελ. 91).
Παρόμοια προβοκατόρικα κείμενα υπήρξαν και άλλα, τόσο στη διάρκεια της Κατοχής όσο και μετά. Ενα από αυτά εμφανίστηκε να έχει την υπογραφή του Νίκου Ζαχαριάδη και του Ρωσογιουγκοσλάβου αξιωματικού Γαβρίλοβιτς και δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Ελληνικόν Αίμα». Η ηγεσία του ΚΚΕ το κατήγγειλε και μήνυσε τους διευθυντές της εφημερίδας Πηνιάτογλου, Βοβολίνη και Μήλιο για συκοφαντία. Στη δίκη αποδείχτηκε η πλαστότητα του περιβόητου «συμφώνου», όπως αποφάσισε και το δικαστήριο.
Σε αυτή τη δίκη μάρτυρες κατηγορίας αναφέρθηκαν και στο ψευτοσύμφωνο Ιωαννίδη - Δασκάλωφ. Ο Νεόκοσμος Γρηγοριάδης απαντώντας σε ερώτηση, για το τι γνωρίζει σχετικά με το σύμφωνο Ιωαννίδη - Δασκάλωφ, κατέθεσε:
«Συκοφαντικό. Ο Ιωαννίδης ούτε μία στιγμή δεν έφυγε από την Αθήνα και συνεπώς τα λεγόμενα (...) είναι ένα ψεύδος ακόμη. Το ξέρω καλά σαν πρόεδρος της ΚΕ του ΕΛΑΣ».
Ο στρατηγός Ευριπίδης Μπακιρτζής κατέθεσε για το ίδιο «σύμφωνο» ότι: «Ο πρεσβευτής της Ελλάδος στο Παρίσι κ. Περικλής Αργυρόπουλος διέψευσε σε γαλλικά φύλλα την είδηση, χαρακτηρίζοντάς το συκοφαντικό και τονίζοντας ότι συντάχτηκε στη βουλγαρική πρεσβεία της Αθήνας».
Ο Νίκος Ζαχαριάδης κατέθεσε στην ίδια δίκη ότι το πλαστό σύμφωνο το διάβασε όταν ήταν στο Νταχάου, στο επίσημο όργανο του χιτλερισμού «Φέλκισε Μπεομπάχτερ», και τόνισε: «Τα σύμφωνα αυτά τα χάλκευαν η Γκεστάπο και οι κύκλοι της διεθνούς αντίδρασης». (Ολες οι παραπάνω μαρτυρικές καταθέσεις περιέχονται στην απάντηση που έδωσε το Τμήμα Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ στο δημοσίευμα του Γιάννη Μαρίνου - «Το Βήμα», 10/1/1993).
Τα γεγονότα λοιπόν είναι καταλυτικά. Το πιο αποστομωτικό στις ιμπεριαλιστικές μηχανορραφίες αποτελεί η «απόφαση του Πολιτικού Γραφείου πάνω στην καινούργια βουλγαρική επιδρομή», με ημερομηνία 10 του Ιούλη 1943 και δημοσίευση στο «Ριζοσπάστη» στις 18 του Ιούλη 1943, όπου ανάμεσα σε άλλα διαβάζουμε: «Το Πολιτικό Γραφείο της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ (...) καλεί ολόκληρο τον ελληνικό λαό, όλες τις οργανώσεις και κόμματα να συνενώσουν τις δυνάμεις τους σε πανεθνικό απελευθερωτικό πόλεμο για τη σωτηρία της ελληνικής Μακεδονίας, της Δυτικής Θράκης, για τη λευτεριά της σκλαβωμένης Ελλάδας (...) Θάνατος στους γερμανοϊταλοβουλγάρους επιδρομείς! Ζήτω η ελληνική Μακεδονία και η Δυτική Θράκη!». (Το ΚΚΕ - Επίσημα Κείμενα, τόμος 5ος, σελ. 161 - 162).
Παρ' όλα αυτά το πλαστό «Σύμφωνο του Πετριτσίου» χρησιμοποιήθηκε κατά του ΚΚΕ και στη Σύσκεψη του Λιβάνου από τον Γεώργιο Παπανδρέου, καθώς και από άλλους αστούς πολιτικούς. Το ίδιο χρησιμοποιήθηκε και την προηγούμενη χρονιά, το 1943, από διάφορες αστικές πολιτικές δυνάμεις. Ηταν η χρονιά που το ΚΚΕ και το ΕΑΜ οργάνωναν διαδηλώσεις στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις με αφορμή την επέκταση της βουλγαρικής κατοχής στη Μακεδονία - Θράκη.
Λίγες μέρες πριν από την υποτιθέμενη σύναψη του περιβόητου «Συμφώνου του Πετριτσίου» (5 του Ιούλη 1943) υπογράφτηκε στην Καστανιά το τελικό κείμενο του συμφωνητικού προσχώρησης του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ στο Στρατηγείο της Μέσης Ανατολής. Ηταν οι ίδιες μέρες που το ΚΚΕ και το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ είχαν αρνηθεί την προσχώρηση στο Βαλκανικό Στρατηγείο, που είχε προτείνει η ηγεσία του ΚΚ Γιουγκοσλαβίας. Ενας από τους λόγους της διαφωνίας του ΚΚΕ ήταν η επιδίωξη του ΚΚ Γιουγκοσλαβίας να υιοθετηθεί η γραμμή της ελεύθερης Μακεδονίας στο πλαίσιο της μεταπολεμικής Γιουγκοσλαβικής Ομοσπονδίας. Μ' αυτό το στόχο είχε συγκροτηθεί η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚ Μακεδονίας, ως τμήματος του ΚΚ Γιουγκοσλαβίας.
Δημοσίευση σχολίου