Κυριακή 31 Ιουλίου 2011

Γκρεκάνοι: Οι ελληνόφωνοι τής Κάτω Ιταλίας – Η «κιβωτός» τής Μεγάλης Ελλάδας

«Είσαι Γκρίκο; Έμπα στο σπίτι μον να μπει ο ήλιος».

Μ’ αυτόν τον τρόπο οι κάτοικοι των ελληνόφωνων χωριών της Κάτω Ιταλίας, υποδέχονται σήμερα τους Έλληνες. Ταυτόχρονα απευθύνουν μια δραματική έκκληση προς κάθε αρμόδια αρχή της μητέρας Ελλάδας, η οποία φαίνεται συχνά να αγνοεί ακόμη και την ύπαρξή τους. Όμως, οι Γκρεκάνοι φωνάζουν γεμάτοι υπερηφάνεια με όλη τους την ψυχή: «Είμαστε Γκρέτσοι, γιατί έχομε το ίντιο αίμα τσε την ίδια γκλώσσα». Ποιος έχει δικαίωμα να μείνει αδιάφορος αντιμετωπίζοντας αυτό το αγωνιώδες μήνυμα;

Λίγα ταξίδια μπορούν πραγματικά να παρουσιάσουν τόσο μεγάλο ενδιαφέρον για τους Έλληνες ταξιδιώτες, όσο μια περιήγηση στην Κάτω Ιταλία και στη Σικελία, περιοχές οι οποίες αποτέλεσαν, ως γνωστόν, πεδίο εκπληκτικής αποικιακής δραστηριότητας του αρχαίου Ελληνισμού, κυρίως τον 6ο και τον 5ο αιώνα π.Χ. Σε αντίθεση με τους Τούρκους (οι οποίοι με επιμέλεια αποκρύπτουν το ελληνικό παρελθόν των τουριστικών περιοχών, όπως των παραλίων της Μ. Ασίας) οι Ιταλοί ευτυχώς αποκαλούν ακόμη και διαφημίζουν την Κάτω Ιταλία και τη Σικελία ως «Μεγάλη Ελλάδα» (Magna Grecia).

Το όνομα αυτό εμφανίσθηκε για πρώτη φορά τον 6ο αιώνα π.Χ. Η μεγάλη άνεση του χώρου της Κάτω Ιταλίας και της Σικελίας σε σχέση με τη στενότητα του κυρίως ελλαδικού, πιθανώς ήταν η αιτία για το όνομα. Οι απομονωμένοι Έλληνες της Καλαβρίας και της Απουλίας διατήρησαν πολλά στοιχεία της αρχαίας ελληνικής τους παράδοσης και της γλώσσας τους…

Η ονομασία αυτή οφείλεται όχι μόνο στον πλούτο, την πυκνότητα και την ομορφιά των μνημείων που δημιούργησαν εκεί οι αρχαίες ελληνικές αποικίες, αλλά και στην πολιτιστική και οικονομική επικράτηση των Ελλήνων έναντι άλλων πολιτισμών, οι οποίοι άφησαν το στίγμα τους στην περιοχή. Με εξαίρεση τη Συρία, όπου υπάρχουν αρχαιότητες οκτώ διαφορετικών πολιτισμών, δεν υπάρχει άλλος τόπος στον κόσμο, ο οποίος να στολίζεται με μνημεία τόσων πολλών και ποικίλων πολιτισμών, οι οποίοι μάλιστα αλληλοεπηρεάσθηκαν και συγχωνεύθηκαν κατά τον πιο παράδοξο και ταιριαστό τρόπο. Φοίνικες, Έλληνες, Ρωμαίοι, Αράδες, Νορμανδοί, Γάλλοι, Ισπανοί κ.ά. άφησαν στα μέρη αυτά σπουδαία δείγματα των πολιτισμών τους και μνημεία που δείχνουν αυτή την αλληλεπίδραση. Κανείς, όμως, από τους πολιτισμούς αυτούς δεν άφησε ζωντανή μέχρι σήμερα την παράδοση του, εκτός από τον ελληνικό.

Αυτό ισχύει για τις περιοχές της Καλαβρίας και της Απουλίας (Σαλέντο) στην Κάτω Ιταλία, όπου ακόμη και σήμερα διατηρείται άσβεστο το ελληνικό πνεύμα, μαζί με την ελληνική γλώσσα, η οποία εξελισσόμενη διαφορετικά μέσα στις συνθήκες της Ιταλίας έδωσε μια άλλη διάλεκτο, τα λεγόμενα «γκρεκάνικα» (στην Καλαβρία) ή «γκρίκο» (στην Απουλία).

Οι απομονωμένοι -για διαφόρους λόγους, οι οποίοι αναλύονται στη συνέχεια- Έλληνες των δύο αυτών περιοχών διατήρησαν πολλά στοιχεία της αρχαίας ελληνικής τους παράδοσης και της γλώσσας τους, η οποία μέχρι σήμερα διέσωσε πολλές αρχαίες λέξεις και εκφράσεις. Πρόκειται για μια μοναδική στον κόσμο όαση αρχαιοελληνικής πολιτισμικής επιβίωσης, μαζί με εκείνη των φυλών Καφίρ στο Αφγανιστάν και Καλάς στο βόρειο Πακιστάν (στις δύο τελευταίες, όμως, δεν διατηρήθηκε η αρχαιοελληνική γλώσσα).

Τα ελληνόφωνα χωριά της Καλαβρίας είναι εννέα (Γκαλλιτσανό, Αμεντολέα ή Αμυγδαλέα, Κοντοφούρι, Ροχούδι, Χωρίο Ροχούδι, Βουνί ή Ροκκαφόρτε ντελ Γκρέκο, Χωρίο Βουνίου, Βούα ή Βονά (Μπόβα) και Γυαλός του Βούα – Bova Marina ή Φούντακας), αλλά στην ευρύτερη ορεινή περιοχή του βουνού Ασπρομόντε υπάρχουν αρκετά ακόμη με ελληνικά ονόματα (Βασιλικό, Στύλος, Πενταδάκτυλο, Καταφόριο, Ιέραξ (Τζεράτσε), Πολύστενα κ.ά.). Σε απόσταση 600 χλμ., στην περιοχή της Απουλίας (Σαλέντο), νοτίως του Λέτσε (Lecce, το οποίο ήταν γνωστό ως «Φλωρεντία του Νότου» ή «Αθήνα της Απουλίας») υπάρχουν άλλα εννέα ελληνόφωνα χωριά (Καλημέρα, Μαρτάνο, Μαρτινιανο, Κοριλιάνο ντ’ Οτράντο, Καστρινιάνο ντέι Γκρέτσι, Τζολίνο, Σολέτο, Στερνατία και Μελπινιάνο) με εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά από γεωφυσική και οικονομική άποψη και με ελάχιστες επαφές και ανταλλαγές με τα χωριά της Καλαβρίας. Το μόνο κοινό χαρακτηριστικό μεταξύ των δύο περιοχών είναι αυτή η μοναδική και ιδιόρρυθμη γλώσσα, η οποία επέζησε 27 ολόκληρους αιώνες μέσα από τα τοπωνύμια, τα τραγούδια, τις παραδόσεις και τα έθιμα των κατοίκων τους.


Γλωσσολογικές παρατηρήσεις για την γκρεκάνικη διάλεκτο

Ο σύγχρονος γλωσσολόνος ερευνητής Αναστά­σιος Καραναστάσης, ο οποίος με εντολή της Ακα­δημίας Αθηνών μελετά επί πολλά χρόνια την γκρεκάνικη διάλεκτο, στηρίζει και ισχυροποιεί τη θεω­ρία του Γ. Χατζιδάκι περί αδιάλλειπτης συνέχειας της γλώσσας από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα με μια σειρά παρατηρήσεων:
1. Η ύπαρξη πολλών σπάνιων αρχαίων λέξεων, κυρίως δωρικών, ανύπαρκτων όμως στη βυζαντινή και στη νεοελληνική γλώσσα, π.χ. νασίδα=νησίδα, τράφο=τάφρος, αγιολούπο =αιγίλωψ (άγρια βρώμη) κ.ά.
2. Η διαφορετική προφορά των διπλών συμφώνων, η οποία προέρχεται από τους Δωριείς και δεν απα­ντάται στη βυζαντινή ούτε στη νεοελληνική, π.χ. ξίφος=σκίφος, ψαλίς=σπαλίς.
3. Η γλώσσα των ελληνοφώνων διατηρεί σπάνια αρ­χαία σημασιολογικά στοιχεία, διαφορετικά στη νεο­ελληνική, π.χ. το ρήμα σηκώνω δεν έχει τη σημασία του υψώνω (νεοελληνικά) αλλά την αρχαία, δηλαδή φυλάσ­σω σε κλειστό χώρο.

Η γλώσσα, βέβαια, εμπλουτίσθηκε κατά τους βυζαντινούς χρόνους με λέξεις του λεξιλογίου της Εκκλησίας, π.χ. Πασκαλία=Πάσχα, Πιφανεία=Επι­φάνεια.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό στοιχείο είναι η ύπαρ­ξη ιδιόρρυθμων μοναδικών λέξεων, π.χ. αγαπησία=αγάπη, όστρια=έχθρα κ.ά. Το στοιχείο αυτό προέ­κυψε από την ανάγκη του εμπλουτισμού της γλώσ­σας κατά τη μακροχρόνια απομόνωση των ελληνό­φωνων πληθυσμών, κυρίως κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας.

Τα γκρεκάνικα, όμως, εκτός από τις αρχαιοελ­ληνικές ρίζες τους και τον βυζαντινό εμπλουτισμό παρουσιάζουν μια εντελώς ιδιαίτερη μορφή εξαι­τίας και των λεξιλογικών δανείων τους από την ιτα­λική γλώσσα, τα οποία ενσωματώθηκαν αφού ακο­λούθησαν τους κανόνες της ελληνικής γραμματι­κής, π.χ. η ιταλική λέξη bicchiere (ποτήρι) έγινε το μπικέρι, του μπικεριού κ.λπ. Έτσι, το ιδίωμα των ελληνοφώνων έχει προσλά­βει έναν μελωδικό τόνο, και θυμίζει αμυδρά την κυ­πριακή ή την κρητική διάλεκτο.


Ιστορική αναδρομή

Μια ιστορική αναδρομή στις ρίζες των ελληνοφώνων της Κάτω Ιταλίας βοηθά και στη διερεύνηση του προβλήματος της καταγωγής τους, καθώς και της εξέλιξης της γλώσσας τους. Κατά τον Ηρόδοτο (7, 170) οι πρώτοι Έλληνες έφθασαν στην Ιταλία από την Κρήτη, ενώ κατά τον Στράβωνα οι πρώτες εγκαταστάσεις πραγματοποιήθηκαν κατά τον 12ο αιώνα π.Χ. Ο πραγματικός ελληνικός αποικισμός, ωστόσο, άρχισε τον 8ο και κορυφώθηκε τον 6ο και τον 5ο αιώνα π.Χ.

Οι αποικίες που ιδρύθηκαν στην Κάτω Ιταλία (ο Τάρας, το Ρήγιο, η Κύμη, η Ελέα, η Ηράκλεια, η Ποσειδώνια, η Σύβαρις, ο Κρότων, το Μεταπόντιο κ.ά.) από αποίκους διαφόρων περιοχών της μητροπολιτικής Ελλάδας ήκμασαν επί αιώνες σε όλους τους τομείς των γραμμάτων, των τεχνών και των επιστημών.

Το αρχαίο ελληνικό όνομα της σημερινής Καλαβρίας ήταν Ιταλία ή Οινωτρία, ενώ Καλαβρία οι ΕΈλληνες ονόμαζαν τότε τη σημερινή Απουλία. Στους χρόνους της Ρωμαιοκρατίας, όπως τεκμηριώνεται από αρχαιολογικές ανασκαφές, έγιναν μετακινήσεις των ελληνικών πληθυσμών από τα παράλια προς την ενδοχώρα και την οροσειρά του Ασπρομόντε της Καλαβρίας, ενώ η ελληνική γλώσσα κατά την πρωτοχριστιανική περίοδο έγινε επίσημη γλώσσα της Θείας Λειτουργίας, χωρίς να υποβαθμίζεται από τη λατινική.

Αργότερα οι Βυζαντινοί κατόρθωσαν να διατηρήσουν την κυριαρχία τους σε ορισμένα τμήματα της Κάτω Ιταλίας (Καλαβρία, Οτράντο), ακόμη κι όταν έχασαν τη Σικελία από τους Άραβες (823 μ.Χ.). Πρωταρχικό ρόλο σ’ αυτό έπαιξε το γεγονός ότι σε αυτά τα μέρη οι Βυζαντινοί βρήκαν πολλά και σημαντικά κατάλοιπα ελληνικών πληθυσμών, οι οποίοι αποδέχθηκαν τη βυζαντινή κυριαρχία. Σ’ αυτούς προστέθηκαν επίσης Βυζαντινοί πολιτικοί και στρατιωτικοί υπάλληλοι με τις οικογένειες τους, αλλά και οι Έλληνες πρόσφυγες από το εξαρχάτο της Καρχηδόνας (Β. Αφρική) και από τη Σικελία, μετά την κατάληψη τους από τους Άραβες. Εξάλλου, οι συχνές επιδρομές των Σαρακηνών πειρατών κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους συνέβαλαν στις μετακινήσεις πληθυσμών, όπως αποδεικνύουν και οι λαϊκές παραδόσεις των ελληνοφώνων.

Από τον 5ο έως τον 11ο αιώνα μ.Χ. ο Ελληνισμός της Κάτω Ιταλίας κατόρθωσε όχι μόνο να επιβιώσει, αλλά κατά καιρούς να γνωρίσει μεγάλη ακμή λόγω των αλλεπάλληλων νέων εποικισμών από ελληνικούς πληθυσμούς, οι οποίοι μετακινήθηκαν από τον ελλαδικό χώρο, την Κωνσταντινούπολη, τη Μ. Ασία και τις βυζαντινές ανατολικές επαρχίες. Αιτίες υπήρξαν η δράση των μονοφυσιτών, επιδρομές αραβικών και σλαβικών φύλων και θρησκευτικές έριδες με αποκορύφωμα τους διωγμούς της Εικονομαχίας (726 – 843 μ.Χ.), περίοδο κατά την οποία ένα πλήθος εικονόφιλων μοναχών, κληρικών αλλά και λαϊκών κατέφυγε στις ελληνόφωνες περιοχές.

Η απώλεια των βυζαντινών εδαφών της Ιταλίας από τους Νορμανδούς στο τέλος του, 11ου αιώνα και άλλες επιδρομές από τους Γάλλους, τους Ισπανούς κ.ά. προκάλεσαν την παρακμή του ελληνορθόδοξου στοιχείου, με μόνη εξαίρεση τις περιοχές της Καλαβρίας και της Απουλίας, όπου οι κατακτητές παραχώρησαν προνόμια στους Έλληνες, σχετικά με τις παραδόσεις και τη γλώσσα, για να τους κρατούν σε ισορροπία μαζί με τους Λατίνους και τους Άραβες. Η ελληνική παρουσία ενισχύθηκε τον 12ο αιώνα με 15.000 Έλληνες τους οποίους μετέφερε ο Νορμανδός ηγεμόνας Ρογήρος Β’ για την ανάπτυξη της σηροτροφίας στην Καλαβρία και τη Σικελία. Η ελληνική γλώσσα, βέβαια, υπέστη μεγάλες προσμείξεις, αλλά επιβίωσε βοηθούμενη από τον κλήρο και το ελληνικό θρησκευτικό τελετουργικό.

Η άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453) και η σταδιακή τουρκική κατάκτηση του ελλαδικού χώρου προκάλεσαν ένα τελευταίο κύμα εποίκων προς την Κάτω Ιταλία και τη Σικελία, με αποτέλεσμα όχι μόνο να διασωθεί το ελληνικό στοιχείο από την εξαφάνιση, αλλά να ενισχυθεί και να ακμάσει επί δύο ακόμη αιώνες.

Δυστυχώς οι συνεχείς πιέσεις και παρεμβάσεις της Καθολικής Εκκλησίας και η σταδιακή υποχώρηση της ελληνικής γλώσσας έναντι της ιταλικής επέφεραν την απομόνωση των ελληνικών πληθυσμών και την τελική παρακμή τους στο τέλος του 16ου αιώνα. Οι κάτοικοι των ελληνόφωνων χωριών έχασαν τη θρησκευτική τους αυτονομία και την Ορθοδοξία τους βίαια: Στη μεν Καλαβρία με προδοσία (1574), στη δε Απουλία μετά από δολοφονία (1621). Ειδικότερα, στην Καλημέρα ο τελευταίος Έλληνας επίσκοπος δολοφονήθηκε από τους Λατίνους και κατά συνέπεια η Εκκλησία περιήλθε από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως στον Λατίνο αρχιεπίσκοπο του Οτράντο. Αντίστοιχα, στην Μπόβα (Καλαβρία) ο πρώτος ιερέας που δέχθηκε να λειτουργήσει στα λατινικά, ο Salvatore Seviglia, αποκλήθηκε Giuda (προδότης). Οι Έλληνες όμως της Καλαβρίας δεν έπαψαν να εκκλησιάζονται στα ελληνικά μέχρι τον 19ο αιώνα.


Το πρόβλημα της καταγωγής και της γλώσσας των Γκρεκάνων

Το 1802 ο Άγγλος περιηγητής John Chetwode Eustace «ανακάλυψε» τα ελληνόφωνα χωριά της Καλαβρίας. Αργότερα δημοσίευσε τις εντυπώσεις του, με στοιχεία της «περίεργης» διαλέκτου, ανακινώντας το ζήτημα του ιδιώματος τους. Οι ίδιο οι ελληνόφωνοι, λόγω της απομόνωσης τους, δεν γνώριζαν την ιδιαιτερότητα της γλώσσας και της καταγωγής τους, την οποία αντιλήφθηκαν μόνο μετά τις πρώτες επισκέψεις επιστημόνων ερευνητών. Όταν το θέμα εξαπλώθηκε διεθνώς, άρχισε και η διατύπωση ποικίλων θεωριών σχετικά με την καταγωγή τους, η βάση των οποίων είναι κυρίως γλωσσολογική, εφόσον δεν υπάρχουν άλλα ιστορικά δεδομένα.

Το 1870 και το 1878 ο Ιταλός γλωσσολόγος Giuseppe Morosi δημοσίευσε δύο πολύ επιμελημένες μελέτες σχετικά με την «γκρεκάνικη» διάλεκτο, όπου υποστηρίζει ότι το ιδίωμα είναι νεοελληνικό και ότι οι ελληνόφωνοι της Απουλίας προέρχονται από Βυζαντινούς εποίκους του 9ου – 11ου αιώνα, ενώ της Καλαβρίας από εποίκους του 11ου – 12ου αιώνα, στηριζόμενος στην παρατήρηση ότι από τον 4ο έως τον 9ο αιώνα υπάρχει ένα χάσμα της γραπτής παράδοσης στις περιοχές αυτές. Πρώτος ο Έλληνας γλωσσολόγος Γ. Χατζιδάκις, στις 11 Μαρτίου 1899, αντέκρουσε τη θεωρία αυτή υποστηρίζοντας τη συνέχεια της γλώσσας στην Κάτω Ιταλία από την εποχή της Μεγάλης Ελλάδας μέχρι σήμερα.

Τη θεωρία του G. Morosi υποστηρίζουν οι γλωσσολόγοι Battisti, Alessio, Or. Parlangeli, H. Pernot, Ιάκ. Διζικιρίκης κ.ά., ενώ αυτή του Γ. Χατζιδάκι οι Gerhard Rohlfs (Γερμανός καθηγητής και ένθερμος φιλέλληνας, ο οποίος έκανε την Κάτω Ιταλία δεύτερη πατρίδα του πραγματοποιώντας επί 60 χρόνια γλωσσολογικές έρευνες), Σταμ. Καρατζάς, Σ. Καψωμένος, Αγγ. Τσοπανάκης, Αναστ. Καραναστάσης κ.ά.

Οι ίδιοι οι κάτοικοι των ελληνόφωνων χωριών πιστεύουν ότι παρά τις προσμείξεις και τα νεώτερα γλωσσικά δάνεια, ο βασικός πυρήνας τους αποτελείται από απογόνους των Ελλήνων της Μεγάλης Ελλάδας του B’ αρχαιοελληνικού αποικισμού και ότι δεν έχουν σχέση με τους νεώτερους Έλληνες πρόσφυγες «που τους χάλασαν τη γλώσσα», όπως υποστηρίζουν οι εντόπιοι «λόγιοι». Χρησιμοποιούν τη λέξη Griko (γρήκος, λατιν. Graecus), η οποία δεν χρησιμοποιείται στην Ελλάδα και γράφουν τις ελληνικές λέξεις με λατινικούς χαρακτήρες.

Πρέπει οπωσδήποτε να τονισθεί ότι αυτή η διάλεκτος αναπτύχθηκε και διατηρήθηκε μόνο με τον προφορικό λόγο και επιβίωσε τόσους αιώνες εξαιτίας της απομόνωσης των πληθυσμών αυτών. Μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο υπήρχε ελάχιστη επαφή και επικοινωνία με τα γειτονικά αστικά κέντρα, ενώ επικρατούσε η ενδογαμία. Επί εποχής Μουσολίνι, ο οποίος ήθελε να εξαλείψει τις εθνικές μειονότητες του ιταλικού κράτους, η φασιστική προπαγάνδα έπαιξε αρνητικό ρόλο.

Οι συνθήκες, όμως, άλλαξαν. Η φοίτηση στα ιταλικά σχολεία και η στρατιωτική θητεία είναι πλέον υποχρεωτική, εφόσον παρά το παρελθόν τους οι κάτοικοι των περιοχών αυτών είναι Ιταλοί πολίτες. Οι μετακινήσεις και οι επαφές με τον ιταλικό πληθυσμό -μέσα από την καθημερινή ζωή και την επιρροή των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας- είναι πλέον εύκολες και απαραίτητες, καθώς η κοινωνική και η οικονομική οργάνωση είναι τελείως διαφορετικές. Έτσι, σήμερα ο κίνδυνος εξαφάνισης του γκρεκάνικου ιδιώματος είναι πια ολοφάνερος. Στα εννέα χωριά της Καλαβρίας ζουν περίπου 20.000 κάτοικοι, από τους οποίους μόνο οι 4.000-4.500 καταλαβαίνουν και πολύ λιγότεροι μιλούν τη γλώσσα, οι γεροντότεροι. Μόνο στο Γκαλλιτσανό των 200 περίπου κατοίκων η γκρεκάνικη διάλεκτος ομιλείται ακόμη και από τα παιδιά. Στην Απουλία, όπου οι ελληνόφωνοι είναι καλύτερα οργανωμένοι, η κατάσταση είναι σαφώς καλύτερη, αλλά παραμένει προβληματική (από τους 45.000 κατοίκους, 20.000 ομιλούν γκρεκάνικα).


Η σημερινή κατάσταση στα ελληνόφωνα χωριά
Στην Καλαβρία τα χωριά είναι «σκαρφαλωμένα» στις άγριες πλαγιές του Ασπρομόντε, 70 χλμ. νοτιοανατολικά του Ρηγίου, πρωτεύουσας του νομού. Παρουσιάζουν όλα τα χαρακτηριστικά των κλειστών, απομονωμένων κοινωνιών: Προβληματικό βιοτικό επίπεδο και, ως αναπόφευκτη συνέπεια, μετανάστευση και εγκατάλειψη του τόπου, η οποία είναι εμφανέστατη σε κάθε βήμα του επισκέπτη. Εκεί οι άνθρωποι ζουν στο πτωχότερο, ίσως, μέρος της Ευρώπης, με το χαμηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα και ασχολούνται με την καλλιέργεια σιτηρών, αμπελιών και ελαιών. Ορισμένοι εξελίχθηκαν σε δημόσιους υπαλλήλους (κυρίως στη δασική υπηρεσία), δασκάλους, ιατρούς και εμπόρους. Η κυριότερη όμως ελπίδα για την παραμονή των νέων στην περιοχή είναι η ανάπτυξη του τουρισμού.

Στην Απουλία οι συνθήκες είναι σαφώς καλύτερες. Τα ελληνόφωνα χωριά βρίσκονται σε μια εύφορη πεδιάδα γεμάτη από αμπέλια, οπωροφόρα, ελιές και φυτείες καπνού, με μικρές βιομηχανίες επεξεργασίας ξύλου, κάρβουνου και οικοδομικών υλικών, μικρά εργοστάσια χειροτεχνίας και κεραμοποιίας, καθώς και ένα καλό συγκοινωνιακό δίκτυο. Ετσι έχουν δημιουργήσει ευνοϊκές συνθήκες διαβίωσης και ένα βιοτικό επίπεδο αρκετά υψηλό.

Κατά τις επαφές με τους ελληνόφωνους και των δύο περιοχών, είτε πρόκειται για απλούς βοσκούς και αγρότες, είτε για δασκάλους και καθηγητές, όπως ο πρώην υπεύθυνος του Κέντρου Ελληνόφωνων Σπουδών στη Bova Marina, Elio Cotronei, και ο σημερινός διάδοχος του Filippo Vidi, μπορεί κανείς να διακρίνει καθαρά την αγωνία και τον προβληματισμό τους για τη συνεχή συρρίκνωση της γλώσσας τους κατά τις τελευταίες δεκαετίες και την πορεία της στις αρχές του 21ου αιώνα.

Οι ενέργειες των Γκρεκάνων περιλαμβάνουν διαβήματα στις αρχές, αδελφοποιήσεις με διάφορους δήμους της Ελλάδας, εκτύπωση της πρώτης γκρεκάνικης γραμματικής, έκδοση μικρών εφημερίδων και περιοδικών, εκκλήσεις σε ξένους οργανισμούς, δημιουργία πολιτιστικών συλλόγων με ελληνικό όνομα, οργάνωση διεθνών συνεδρίων (ώστε να ανταλλαγούν απόψεις από τους ειδικούς επιστήμονες, όπως γλωσσολόγους, λαογράφους, εθνολόγους, ιστορικούς, αρχαιολόγους κ.ά.), ακόμη και την έκδοση μιας πλούσιας ποιητικής συλλογής με περισσότερα από 100 ποιήματα 30 σύγχρονων ποιητών από τις περιοχές αυτές, γεγονός το οποίο αποδεικνύει ότι η σύγχρονη ελληνόφωνη ποίηση της Κάτω Ιταλίας συνεχίζει τη μεγάλη λυρική παράδοση της αρχαιότητας.

Ευτυχώς οι νεώτεροι ελληνόφωνοι μετά από μια περίοδο κατά την οποία αισθάνονταν κάπως μειονεκτικά (π.χ. κατά τη δεκαετία του 1970 όλοι ήθελαν να ξεχάσουν όχι μόνο τη συγκεκριμένη αλλά όλες τις διαλέκτους, καθώς η τάση που κυριαρχούσε ήταν ότι η γλώσσα που έπρεπε να μάθουν ήταν η αγγλική), τελικά συνειδητοποιώντας τον γλωσσικό τους πλούτο, άρχισαν να αισθάνονται ξανά υπερήφανοι για την καταγωγή, τη γλώσσα και τις παραδόσεις τους. Πάντως το ιταλικό κράτος, σκόπιμα ή όχι, αδρανεί. Τουλάχιστον η απόφαση του ιταλικού κοινοβουλίου τον Απρίλιο του 1998 να αναγνωρίσει τα γκρεκάνικα ως προστατευόμενη γλώσσα ήταν εξαιρετικά σημαντική για τη διάσωσή της.

Το ελληνικό κράτος τα τελευταία χρόνια δείχνει ευτυχώς μια ευαισθησία για τη διατήρηση αυτού του ιδιαίτερου ιδιώματος και έχουν εκπονηθεί εκπαιδευτικά προγράμματα κυρίως για τη διδασκαλία της νεοελληνικής γλώσσας. Το πρόβλημα είναι ότι οι δάσκαλοι, οι οποίοι στάλθηκαν από την Ελλάδα (σήμερα, έξι στην Απουλία και τέσσερις στην Καλαβρία), διδάσκουν τα παιδιά κυρίως νέα ελληνικά, ενώ το μάθημα πρέπει να γίνεται και στο ελληνόφωνο ιδίωμα, ώστε να διασωθεί. Στο Πανεπιστήμιο του Λέτσε υπάρχει εκτός από την έδρα Ελληνικής Φιλολογίας και Τμήμα για τα γκρίκο, ώστε οι διδάσκοντες να γνωρίζουν και τις δύο γλώσσες.

Εκτός από τη γλώσσα, ένα άλλο στοιχείο, το οποίο αξίζει μελέτης, είναι η νοσταλγική μουσική τους. Ο ρυθμός των τραγουδιών τους είναι είτε γρήγορος και εορταστικός είτε αργός και κατανυκτικός. Οι ελληνόφωνοι έχουν παραμύθια, μύθους, ιστορίες, μοιρολόγια, αφηγήματα σαν γνήσιοι Έλληνες, αλλά διακρίνονται ιδιαίτερα στο τραγούδι. Είναι φιλόξενοι, υπερήφανοι, ευγενικοί και η καλλιτεχνία τους είναι έμφυτη. Το κυρίαρχο στοιχείο, το οποίο τους συνδέει όλους, είναι ο δεσμός με την οικογένεια, ο σεβασμός στα μέλη της και ειδικά στους γεροντότερους.

Ο έρωτας και η κτητικότητα, η οποία τον συνοδεύει, συνδέει τους ανθρώπους για όλη τη ζωή τους. Και, βέβαια, ενώ τη γυναίκα την χαρακτηρίζει το ενδιαφέρον για την οικογένεια και η καλοσύνη, τον άντρα τον χαρακτηρίζει περισσότερο από όλα η τιμή. Τα μικρά παιδιά άρχισαν τα τελευταία χρόνια να συναντιούνται και να μιλούν μόνο το ιδίωμα τους ή να τραγουδούν τα παλαιά τραγούδια. Παράλληλα, οι γεροντότεροι συνηθίζουν να συγκεντρώνονται και να τραγουδούν τραγούδια του θερισμού ή του τρύγου για να μην τα ξεχάσουν. Κάπως έτσι σώθηκαν από τους νεώτερους και τα μουσικά παραδοσιακά όργανα της περιοχής, ορισμένα από τα οποία είναι όμοια με εκείνα της κυρίως Ελλάδας (π.χ. η λύρα τους, εκείνη του Ολύμπου στην Κάρπαθο της Δωδεκανήσου).

Επίλογος
Οι γλωσσικές μειονότητες στην Ευρώπη έχουν καταμετρηθεί και είναι περίπου 60. Συνήθως βρίσκονται κοντά στα σύνορα κρατών. Οι γκρεκάνοι της Κάτω Ιταλίας αποτελούν ένα σπάνιο παράδειγμα επιβίωσης του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Είναι Ιταλοί πολίτες, οι οποίοι αγωνίζονται να διατηρήσουν τις ρίζες τους με την αρχαία Ελλάδα και τον Ελληνισμό, συνδέοντας πολιτισμικά τις δύο χώρες.

Από μια ιδιοτροπία της ιστορίας και της γεωγραφίας στην καρδιά της πάλαι ποτέ Μεγάλης Ελλάδας απέμειναν δύο ελληνόφωνες νησίδες. Μοναδικός θησαυρός τους είναι η γλώσσα τους. Αν χάσουν την ιδιαίτερη αυτή διάλεκτο και αρχίσουν να ομιλούν τη νεοελληνική θα αποτελέσουν ένα τουριστικό αξιοθέατο στην Κάτω Ιταλία, χωρίς ρίζες, ιστορία, παρελθόν και μέλλον. Η ύπαρξη, όμως, των ελληνόφωνων χωριών δεν είναι ένας μύθος για τουριστική εκμετάλλευση.

Αλλά οι τοπικοί παράγοντες και οι ελληνόφωνοι δεν είναι απαισιόδοξοι. Η σκληρή πραγματικότητα των αριθμών δεν σημαίνει για τους ίδιους ότι η γλώσσα και η συνείδηση τους πεθαίνουν, εφόσον όλο και περισσότεροι νέοι δείχνουν ενδιαφέρον για τη γλώσσα των προγόνων τους.

Για μας οι περιοχές αυτές δεν αποτελούν απλώς μια ανάμνηση, ένα απέραντο μουσείο, γιατί μουσείο είναι η ληξιαρχική πράξη θανάτου ενός πολιτισμού. Ας ελπίσουμε ότι η κατάσταση στα ελληνόφωνα χωριά της Κάτω Ιταλίας θα καταστεί αναστρέψιμη, ότι θα καταφέρουν για μια ακόμη φορά να διασώσουν την παραδοσιακή τους διάλεκτο και την Ορθόδοξη παρουσία εκεί και ότι θα παραμείνουν κατά τον 21ο αιώνα ζωντανά μνημεία του σπουδαίου ιστορικού τους παρελθόντος και μοναδικές στον κόσμο οάσεις αρχαιοελληνικών γλωσσικών επιβιώσεων.

Πηγή

Τώρα προσκαλούν... νέους μετανάστες!!!

Γράφει ο Σταύρος Κονδύλης

Έχουμε τρελαθεί τελείως σ’ αυτή την χώρα; - Δεν μας φτάνει το ένα (1) εκατομμύριο λαθρομετανάστες, γι’ αυτό ο Υπουργός Εργασίας κ. Γ. Κουτρουμάνης, προσκαλεί κι άλλους να έλθουν στην Ελλάδα. - Μήπως έχουμε μπροστά μας πολυεπίπεδο σχέδιο για πλήρη αφανισμό και διάλυση της Πατρίδος; - Πληθαίνουν κάθε μέρα τα σημάδια.

Δύο τινά πρέπει να συμβαίνουν σ' αυτή τη δύσμοιρη Ελλάδα:

Ή ότι οι Κυβερνώντες την χώρα έχουν τρελαθεί τελείως και δεν αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει γύρω τους.

Ή υπάρχει συντονισμένο και πολυεπίπεδο σχέδιο για την πλήρη διάλυση και αφανισμό, όχι μόνο του Ελληνικού Κράτους ως ανεξάρτητη οντότητα, αλλά και του Ελληνικού Λαού, που οδηγείται σε διαγραφή από το παγκόσμιο στερέωμα.

Διαβάστε λοιπόν:

Ο Υπουργός Εργασίας κ. Γιώργος Κουτρουμάνης δήλωσε στην Διακομματική Επιτροπή της Βουλής, ότι η Κυβέρνηση θα απευθύνει... ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ σε μετανάστες να έλθουν στην χώρα μας για να εργαστούν σε εποχικές εργασίες, εξασφαλίζοντας προς τούτο τις απαραίτητες Άδειες Παραμονής.

Μοιάζει απίστευτο, αλλά είναι αληθινό.

Δηλαδή δεν μας φτάνουν οι πάνω από ένα εκατομμύριο λαθρομετανάστες που βρίσκονται σήμερα στην Ελλάδα (και που δεν τους αφήνουμε να φύγουν από την χώρα μας με νύχια και με δόντια) ενώ καθημερινά ο αριθμός τους μεγαλώνει, καθώς τα μέτρα φύλαξης των συνόρων μας παραμένουν αλυσιτελή, τώρα προβάλουμε επισήμως, μέσω του Υπουργού Εργασίας, να έλθουν κι άλλοι μετανάστες στην Ελλάδα.

Αλλοπρόσαλλες πολιτικές και συνάμα ακατανόητες, δημιουργούν λογικά πλείστες υπόνοιες στους Έλληνες πολίτες.

Δεν βλέπει την ανεργία των νέων Ελλήνων ο κ. Κουτρουμάνης και ζήτα να εισάγει στην χώρα ξένους μετανάστες για εργαστούν;

Και αν έλθουν, πως θα τους ξαναστείλει στις χώρες τους;

Πέραν των ανώτερω, οι άνθρωποι της Κυβέρνησης, δεν βλέπουν την έκρηξη της εγκληματικότητας, τουλάχιστον στην Αθήνα, που τα Καλάσνικοφ έχουν γίνει αναγκαίος όρος στις ληστείες και φόνους Ελλήνων πολιτών;

Πολυεπίπεδο δυστυχώς είναι το σχέδιο:

Δεν είναι μόνο η καταβαράθρωση της Παιδείας που έπαψε πια να βγάζει μαθητές με ελληνική ψυχή από τα Σχολεία.

Δεν είναι μόνο το ξεπούλημα της πατρίδος στους τοκογλύφους δανειστές μας, που αξιώνουν τώρα και περιορισμό της Εθνικής κυριαρχίας.

Είναι και τα εθνικά μας θέματα, στα οποία παρατηρείται μια συνεχής υποχώρηση, είτε έναντι της αρπακτικής βουλιμίας της Τουρκίας στο Αιγαίο και την Θράκη, είτε έναντι της Αλβανίας με τους Τσάμηδες, είτε ακόμη και έναντι των Σκοπιανών που θέλουν να αγοράσουν το Λιμάνι της
Θεσσαλονίκης και της Χαλκιδικής.

Και αυτά τα θέματα νομίζουμε πως μας καίνε περισσότερο από το κάθε άλλο ζήτημα.

Βάλτε και την πληθυσμιακή αλλοίωση της Ελλάδος με τους Μουσουλμάνους κυρίως μετανάστες που μετατρέπεται σε Ισλαμική χώρα.

Συνδυάστε τα παραπάνω με το επιχειρούμενο εκτουρκισμό των Ελλήνων μέσω τηλεοπτικών σήριαλ από τα Αθηναϊκά (και κρατικά) τηλεοπτικά κανάλια, και βγάλτε τα συμπεράσματά σας

Πηγή

Καίγονται οι Δελφοί…


Σε εξέλιξη αυτή την ωρα φωτια στους Δελφους,
εντός του Δελφικου τοπίου
.
Αυτή την ώρα επιχειρούν δυο αεροπλάνα τύπου καναντερ πραγματοποιώντας ρίψεις.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, η φωτιά ξεκίνησε απο βραχυκύκλωμα.

Πηγή

Κλείνουν όλα τα ελληνικά σχολεία στην Αλβανία, λόγω μνημονίου!



Κλείνουν όλα τα ελληνικά σχολεία στην Αλβανία. Αυτό, αποτελεί ισχυρό πλήγμα κατά της γλωσσικής και πολιτιστικής ταυτότητας της Ελληνικής Μειονότητας.

Μετά την απόφαση του ελληνικού υπουργείου Παιδείας να περικόψει τα λειτουργικά έξοδα αυτών των σχολείων και να μην ανανεώσει αποσπάσεις εκπαιδευτικών, τα μειονοτικά σχολεία στην Αλβανία θα βάλουν, εξαιτίας του μνημονίου, λουκέτο. Δεν λήφθηκε υπόψη η ιδιαιτερότητα των σχολείων αυτών, που σχετίζεται με το μέλλον του Ελληνισμού στην περιοχή.

Πηγή

Ευρώπη: Ξεκίνησε το κυνήγι μαγισσών εναντίον των πατριωτών...




Αφορμή έψαχναν τα πολυπολιτισμικά συστήματα των χωρών της Ευρώπης για να ξεκινήσουν το κυνήγι μαγισσών, εναντίον των πατριωτών. Και χρησιμοποιήσαν το περιστατικό της Νορβηγίας. Έτσι από προχθές έχουμε συντονισμένες μηντιακές επιθέσεις κατά όλων σχεδών των αντιμεταναστευτικών κομμάτων της Γηραιάς Ηπείρου, στις οποίες πρωταγωνιστούν κάθε είδους αριστεριστές δημοσιογράφοι, οι οποίοι προσπαθούν να τα συνδέσουν με την συγκεκριμένη επίθεση.
Στο στοχαστρό τους έχουν βρεθεί μέχρις στιγμής από τους "Σουηδούς Δημοκράτες", το "Εθνικό Μέτωπο" της Γαλλίας και πολλά άλλα κόμματα.
Στην γερμανία όμως το ζήτημα πήγε ακόμη παραπέρα. Η αστυνομία πραγματοποίησε σήμερα έρευνα σε 21 σπίτια και ιδιοκτησίες στη νότια Γερμανία στο πλαίσιο έρευνάς της για ύποπτους ακροδεξιούς εξτρεμιστές...
Η έρευνα της αστυνομίας επικεντρώθηκε στις υποψίες που υπήρχαν για τη σύσταση μιας εγκληματικής οργάνωσης, όπως και για παραβιάσεις σχετικά με την κατοχή όπλων, αλλά δεν συνδεόταν με το μακελειό της περασμένης Παρασκευής στη Νορβηγία από έναν ακροδεξιό εξτρεμιστή, διευκρίνισε η εισαγγελία.
Στην επιχείρηση αυτή στο κρατίδιο της Βάδης-Βυρτεμβέργης μετείχαν 140 αξιωματικοί της αστυνομίας.
Η οργάνωση αυτή, η οποία επιθυμεί την απέλαση όλων των ξένων από τη Γερμανία, τελεί υπό έρευνα από το Μάρτιο, σημείωσαν οι εισαγγελείς.
Δεν γνωρίζουμε φυσικά την συγκεκριμένη οργάνωση ή τα μέλη της. Μας φαίνεται όμως ότι πρόκειται για την αρχή ενός γύρου καταστολής εκ μέρους των κρατικών υπηρεσιών κατά όποιου δηλώνει την αντίθεσή του στην μετανάστευση.

Πηγή

ΟΤΑΝ ΟΙ "ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ" ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΕΗ...

ΔΕΙΤΕ ΣΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ, ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ INDYMEDIA ΤΩΝ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΩΝ, ΓΙΑ ΤΟ ΤΡΟΠΟ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ, ΤΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΤΗΝ..."ΕΛΕΥΘΕΡΗ" ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ ΙΔΕΩΝ...

ΕΠΙΣΗΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ...ΑΛΛΕΡΓΙΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΠΙΑΝΕΙ ΑΝΤΙΚΡΥΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ...

ΤΟ ΠΙΟ ΤΡΑΓΕΛΑΦΙΚΟ ΤΗΣ ΟΛΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΝΤΑΙ ΠΟΥ Η ΔΕΗ ΘΑ ΤΟΥΣ ΚΟΨΕΙ ΤΟ ΡΕΥΜΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΚΤΙΡΙΟ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΚΑΘΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΡΕΥΜΑ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΠΟΤΕ, ΚΑΘΩΣ ΤΟ "ΚΛΕΒΟΥΝ" ΑΠΟ ΔΙΠΛΑΝΟ ΚΤΙΡΙΟ!!!








Πηγή

ΤΑ Κ@ΛΟΠΑΙΔΑ ΤΗΣ ΥΠΑΤΙΑΣ συνελήφθησαν στο αεροδρόμιο!

Συγχαρητήρια στους "αλληλέγγυους" Συριζαίους και Ανταρσύες που για άλλη μια φορά αποδείχθηκε ότι είναι προστάτες και συμπαραστάτες κακοποιών και εγκληματιών. θελαν να διεκδικήσουν μέχρι θανάτου τα δικαιώματα τους λέγανε τα καθίκια! Μήπως εννοούσαν τον θάνατο των Ελλήνων στα σπίτια των οποίων έκαναν ντου;;


Τέσσερα άτομα με κλοπιμαία συνελήφθησαν στο αεροδρόμιο
Οι δράστες, ηλικίας 26, 27, 29 και 36 ετών, επρόκειτο να ταξιδέψουν αεροπορικώς στην Τυνησία

Τέσσερα άτομα με κλοπιμαία συνελήφθησαν στο αεροδρόμιο

Tέσσερα άτομα, υπήκοοι Μαρόκου, συνελήφθησαν από αστυνομικούς της Ασφάλειας στο Διεθνές Αεροδρόμιο Αθηνών «Ελευθέριος Βενιζέλος» το πρωί της Τρίτης, διότι μέσα στις βαλίτσες τους υπήρχαν αντικείμενα που είχαν κλαπεί από σπίτια και οχήματα στην Αθήνα. Οπως έγινε γνωστό οι δράστες, ηλικίας 26, 27, 29 και 36 ετών, επρόκειτο να ταξιδέψουν αεροπορικώς στην Τυνησία και συνελήφθησαν στον χώρο αναχωρήσεων του αεροδρομίου.

Στην κατοχή τους βρέθηκαν και κατασχέθηκαν: τέσσερις φορητοί ηλεκτρονικοί υπολογιστές, εννέα κινητά τηλέφωνα, τέσσερις φορτιστές κινητών τηλεφώνων, έξι μπαταρίες κινητών τηλεφώνων, ένας πλοηγός GPS, μια συσκευή παιχνιδιών Playstation, τέσσερα ρολόγια, ένα ζευγάρια γυαλιά ηλίου, ένα σεσουάρ, ένα αυτόματο τρυπάνι, δύο ανδρικά αρώματα και ένας φακό.

Σύμφωνα με αστυνομικές πηγές οι τέσσερις αλλοδαποί ήταν ανάμεσα στους μετανάστες που είχαν διαμείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα στο μέγαρο Υπατία στο κέντρο της Αθήνας και τους είχαν χορηγηθεί αποφάσεις αναβολής απομάκρυνσής τους από το Τμήμα Απελάσεων της Διεύθυνσης Αλλοδαπών Αττικής.
Οι συλληφθέντες θα οδηγηθούν στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών.

Πηγή

Σάββατο 30 Ιουλίου 2011

Δασάκι Αγίας Βαρβάρας και Πεντακοσίων

Σήμερα Σάββατο 30 Ιουλίου 2011
Η Πατριωτική Κίνηση Πολιτών Καβάλας πρόσφερε
τις εθελοντικές υπηρεσίες της στο δασάκι
Αγίας Βαρβάρας και Πεντακοσίων










Κάπως έτσι είναι όλες οι πυροσβεστικές φωλιές






Τα μέλη τους συλλόγου μας αναρτούν την Ελληνική σημαία

ΘΕΣΗ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΑΝΩΝ ΚΑΙ ΟΣΩΝ ΤΟΥΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΟ BLOG TAXALIA.BLOGSPOT!!!

ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΠΟ ΤΟ TAXALIA.BLOGSPOT.COM TO ΟΠΟΙΟ ΚΑΝΕΙ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΟΧΟΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΠΗΓΑΝ ΠΡΙΝ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ-ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΑΝΩΝ...



" Άπαράδεκτο πρωτοσέλιδο του ΣΤΟΧΟΥ
Ακραίο εθνικιστικό παραλήρημα από την εφημερίδα ΣΤΟΧΟΣ, με στόχο την κατατρομοκράτηση των λιγοστών Σλαβοβουλγαρικής συνείδησης ατόμων στη Φλώρινα.
"ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΣΑΣ ΓΥΡΕΥΟΥΜΕ" λένε οι ακραίοι.
και το ακόμη χειρότερο:

"Η ώρα της κρεμάλας δεν είναι μακρυά" !!!

Συμμαζευτείτεεεεεεεεεεεεεεε!
Σοβαρευτείτεεεεεεεεεεεεεεε !!!!!! "

ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΚΑΙ ΕΔΩ

ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΒΑΖΟΥΝ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΧΩΡΟ...

Πηγή

Απίστευτο ξεπούλημα και των αρχαίων!!!



Nαι, η νυν ελληνική κυβέρνηση έχει φτάσει μέχρις αυτού του σημείου: Να δέχεται εμμέσως ότι ο ελληνισμός των μικρασιατικών παραλίων δεν υπήρξε ποτέ, αλλά το κυριότερο είναι ότι δέχεται ότι οι οεριοχές αυτές την ελληνιστική εποχή κατοικούνταν από ... Τούρκους: Όπως αναφέρει σε δημοσίευμά της η εφημερίδα «Δημοκρατία», η έκθεση ελληνικών αρχαιοτήτων που θα γίνει στο τουρκικό μουσείο Σαμπαντζί, στην Κωνσταντινούπολη, μέχρι της 28 Αυγούστου έχει τίτλο «Απέναντι. Οι Κυκλάδες και η δυτική Ανατολία κατά την 3η χιλιετία π.Χ.».


Όποιος δε γνωρίζει την ιστορική διαδρομή του ελληνισμού, θεωρεί πως η έκθεση αφορά την σχέση μεταξύ των δύο λαών. Η αλήθεια είναι ότι στην απώτατη αρχαιότητα δεν είχε αναπτυχθεί κανένας δεσμός μεταξύ των δύο λαών.

Αξιοσημείωτο είναι πως το θέμα έχει φτάσει μέχρι και στις ΗΠΑ. Συγκεκριμένα σε άρθρο των «New York Times» για το θέμα αυτό, ο τίτλος είναι «Αρχαίοι σύνδεσμοι φέρνουν μια σύγχρονη προσέγγιση».

Στο άρθρο επισημαίνεται ότι «η έκθεση παρουσιάζει αρχαιότητες από τις δύο πλευρές του Αιγαίου, στις οποίες περιλαμβάνονται αρχαία ειδώλια, όπλα, σκεύη μαγειρικής και κοσμήματα. Η διαδικασία της συγκέντρωσης των αντικειμένων από τις δύο χώρες, όπως λένε οι επιμελητές της έκθεσης, βοήθησε τους ερευνητές να φωτίσουν περαιτέρω την υπόθεση της ανταλλαγής αγαθών και ιδεών μεταξύ των πολιτισμών της Δυτικής Ανατολίας και των ελληνικών νησιών που είναι γνωστά ως Κυκλάδες».

Ποιων πολιτισμών; Της "Δυτικής Ανατολίας"! Ζητείται τσίπα!

Πηγή

Παρασκευή 29 Ιουλίου 2011

Νέα Αλβανική πρόκληση κατά τns Ελληνικής μειονότητας


ΜΕ ΠΡΟΣΤΙΜΟ 750 ΕΥΡΩ ΑΠΟΤΡΕΠΕΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ
ΝΑ ΔΗΛΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥΣ

Λάμπρος Καλαρρύτης

Η αλβανική κυβέρνηση εξαιρεί από την απογραφή όσους μένουν εκτός Αλβανίας τον τελευταίο χρόνο, άρα μεγάλο μέρος των Βορειοηπειρωτών


Καμία σημασία δεν δίνει πλέον η Αλβανία στην Ελλάδα και στις άνευ αντικρίσματος, όπως αποδεικνύεται, δηλώσεις περί προστασίας των Βορειοηπειρωτών.

Μετά τις διώξεις τις δημεύσεις περιουσιών και τις δολοφονίες μειονοτικών από παρακρατικούς, η αλβανική κυβέρνηση επιχειρεί να εξαφανίσει τους ελληνικής καταγωγής πολίτες , και ως στατιστική καταγραφή από τα δημογραφικά στοιχεία της.

Όπως ήδη έχει πληροφορηθεί η Αθήνα, η κυβέρνηση του Σαλί Μπερίσα έχει προωθήσει στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής και ετοιμάζεται να καταθέσει στην Ολομέλεια σχέδιο νόμου για την απογραφή το οποίο προβλέπει την επιβολή προστίμου 100.000 λεκ (750 ευρώ) σε όσους δηλώνουν «ψευδή στοιχεία».

Αποθάρρυνση

Στην ουσία πρόκειται για νομοθέτημα που αποσκοπεί στην αποθάρρυνση των Ελλήνων μειονοτικών από τπ δήλωση της εθνικής καταγωγής τους. παρότι στο νομοσχέδιο συμπεριλαμβάνει διάταξη για την προαιρετική καταγραφή εθνικότητας και γλώσσας.

Η μεθόδευση, όπως αναφέρεται και σε ερώτηση τριών βουλευτών του ΛΑ.Ο.Σ. (Γεωργιάδης, Πλεύρης, Κοραντής) προς τον ΥΠΕΞ Σταύρο Λαμπρινίδη, έχει ως εξής:

«Με την απογραφή του έτους 1950, ο Εμβέρ Χότζα απένειμε υποχρεωτικά την αλβανική ιθαγένεια σε όλους τους Αλβανούς πολίτες διαγράφοντας από τα ληξιαρχεία την πραγματική εθνική ταυτότητα όλων των μειονοτήτων και ιδίως της ελληνικής…

Οι ομογενείς οι οποίοι θα δηλώσουν άλλη εθνικότητα από αυτήν που αναγράφεται στα κατά τόπους ληξιαρχεία θα υφίστανται χρηματική ποινή 100.000 λεκ/750 ευρώ». Σύμφωνα, δε, με τον αλβανικό Τύπο, το προαιρετικό ερώτημα «Ποια είναι η εθνικότητά σας;» αντικαθίσταται με τη διατύπωση «Σε ποια εθνοπολιτισμική ομάδα ανήκετε;», η οποία είναι πιο ασαφής και «θολή» από τη συγκεκριμένη έννοια της εθνικότητας.

Επίσης, προκειμένου η αλβανική κυβέρνηση να μειώσει όσο το δυνατόν τον αριθμό αυτών που θα δηλώσουν ελληνική καταγωγή, εξαιρεί από την απογραφή όσους διαμένουν εκτός αλβανικής επικράτειας τουλάχιστον τον τελευταίο χρόνο, άρα ένα μεγάλο μέρος των Βορειοηπειρωτών που βρίσκονται για αρκετό χρονικό διάστημα στην Ελλάδα.

Διπλωματικές πηγές έλεγαν στον «Ε.Τ.» ότι έχουν γίνει διαβήματα στην Ε.Ε. προκειμένου να παρέμβουν προς τα Τίρανα και τα κοινοτικά όργανα.

Αυτό βέβαια έχει γίνει αρκετές φορές τα τελευταία χρόνια για διάφορα θέματα που αφορούν στη μεταχείριση της ελληνικής μειονότητας από τις αλβανικές Αρχές, αλλά ουδέν θετικό αποτέλεσμα έχει επέλθει. Αντιθέτως, η αλβανική συμπεριφορά έχει επιδεινωθεί

«Ποιος αντέχει…»

Όσον αφορά στο πόσο οι Αλβανοί υπολογίζουν τις ευρωπαϊκές πα­ρεμβάσεις, είναι χαρακτηριστικό το περιστατικό που αναφέρει το βορειοηπειρωτικό site deropoli.com, το οποίο φιλοξενεί και σχετικό βίντεο από την επίσημη ιστο- σελίδα της Ε.Ε.!

«Λίγο πριν αρχίσει συνάντηση στις Βρυξέλλες μεταξύ αλβανικής αντιπροσωπίας και Ευρωπαίων εκπροσώπων», οι οποίοι παρατήρησαν ότι η Αλβανία δεν έχει εκπληρώσει κανένα από τα δώδεκα σημεία της Συμφωνίας Σταθερότητας και Σύνδεσης, «ο Αλβανός ΥΠΕΞ Εντμόντ Χατζινάστο κουβεντιάζοντας με την υπουργό Ένταξης Μαϊλίντα Μπρέγκουτη της είπε (χωρίς να συνειδητοποιεί ότι είναι ανοικτό το μικρόφωνο) «ποιος αντέχει τις πορδές τους!», ενώ η Μπρέγκουτη αποκάλεσε κάποιον Ευρωπαίο “ηλίθιο”»!

Πηγή

Τουρκική πρόκληση με φόντο το Αιγαίο

Κοινό πολιτισμικό παρελθόν βλέπει η Τουρκία, με τις ευλογίες της ελληνικής κυβέρνησης. Ένα κατατοπιστικό άρθρο της εφημερίδας "Δημοκρατία" δείχνει το μονόδρομο της Ελλάδας απέναντι στη λογική του ξεπουλήματος. Αφορμή ο δανεισμός αρχαίων ειδωλίων σε τουρκική έκθεση



Μίκα Κοντορούση

Μία έκθεση στο μουσείο Σαμπαντζί της Κωνσταντινούπολης προσπαθεί να περάσει την άποψη ότι οι Τούρκοι είχαν πολιτισμό στην απώτατη αρχαιότητα, ενώ στην πραγματικότητα δεν υπήρχαν καν στο χάρτη. Η άποψη αυτή προκύπτει από το γεγονός ότι η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ παραχωρεί σε τουρκικό μουσείο, αρχαία γλυπτά και μνημεία της ελληνικής αρχαιότητας.

Σύμφωνα με τον συντάκτη Παναγιώτη Λιάκο και αντίστοιχο δημοσίευμα που φιλοξενεί σήμερα Παρασκευή η εφημερίδα "Δημοκρατία", "η σημερινή κυβέρνηση είναι η δανικότερη που υπήρξε ποτέ για να παραχωρήσει τις εμπράγματες εγγυήσεις σε όλους όσοι τις απαιτούν ή σκέπτονται να τις ζητήσουν", υπαινισσόμενος το έμμεσο ξεπούλημα της ελληνικής περιουσίας που συντελείται εδώ και καιρό.

Και συνεχίζει ότι "είναι έτοιμη να υποθηκεύσει οτιδήποτε, κάνοντας το χατίρι οποιασδήποτε χώρας, ακόμα κι αν η τελευταία δεν μας έχει δανείσει ούτε ένα σεντ. Ο κ. Παπανδρέου και οι συναυτουργοί του εκχωρούν τα πάντα από πεποίθηση και ιδεολογία", καταλήγει.

Μια έκθεση χίλιες λέξεις

Χαρακτηριστικό πρόσφατο παράδειγμα είναι η έκθεση ελληνικών αρχαιοτήτων που θα γίνει στο τουρκικό μουσείο Σαμπαντζι (το οποίο αποτελεί ίδρυμα του ομώνυμου πανεπιστημίου) στην Κων/πολη μέχρι την 28η Αυγούστου.

Ο συντάκτης της εφημερίδας "Δημοκρατία" δίνει το βασικό αίτιο που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στηρίζει την αρχή του ξεπουλήματος.

"Αρχή κάθε σοφίας είναι η γνώση της σημασίας του ονόματος" έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι και η καπηλεία της ελληνικής ιστορίας από τους απογόνους του Αλπ Αρλσαν ξεκινάει από την ονομασία της έκθεσης.: "Απέναντι , οι Κυκλάδες και η Δυτική Ανατολία κατά την 3η χιλιετία π.Χ".

Σε κάθε τρίτο παρατηρητή, ο οποίος τυχαίνει να αγνοεί την ιστορική διαδρομή του ελληνισμού και του πολυεθνικού, ετερόκλητου επινοήματος που αποκαλείται τουρκισμός, δημιουργείται η αίσθηση ότι η έκθεση αφορά στον πολιτισμικό …διάλογο των δυο λαών στην απώτατη αρχαιότητα.

"Η αλήθεια είναι ότι στην απώτατη αρχαιότητα ουδείς δεσμός είχε αναπτυχθεί μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων, για τον απλούστατο λόγο της απουσίας των δεύτερων από τον παγκόσμιο ιστορικό και εθνολογικό χάρτη", συνεχίζει ο κ. Λιάκος.

Είναι επίσης γεγονός ότι ο Ηράκλειτος στην Έφεσο ουδέποτε είχε Τούρκους ακροατές , μιας και τότε δεν είχε εφευρεθεί καν το όνομά τους.

Στις χιλιετίες πριν από την εμφάνιση του Χριστού υπήρχε πολιτισμικός διάλογος μεταξύ των δύο πλευρών του Αιγαίου, αλλά αφορούσε τους Έλληνες τις Ιωνίας και τους Έλληνες στις απέναντι όχθες του Αιγαίου. "O Όμηρος δε διάβαζε.. Χουριετ".

Προπαγάνδα στις ΗΠΑ

Η εντύπωση του αρχαιότατου πολιτισμικού διάλογου τουλάχιστον φαίνεται να προκλήθηκε ή να διοχετεύτηκε στην Σουζαν Φλαουτερ, συντάκτρια της εφημερίδας Νew Υork Τimes η οποία έγραψε προχθές άρθρο με το γεγονός που είχε τίτλο:

"Αρχαίοι σύνδεσμοι φέρνουν μια σύγχρονη επαναπροσέγγιση". Η Ελλάδα δηλαδή επαναπροσεγγίζει την Τουρκία αφού ανατρέχει στους αρχαίους δεσμούς με τη γειτονική χώρα.

Στους γνωρίζοντες ο τίτλος προκαλεί θυμηδία αλλά οι υπόλοιποι μπορεί και να πείθονται.

Στο άρθρο επισημαίνεται: "Η έκθεση παρουσιάζει αρχαιότητες από τις δύο πλευρές του Αιγαίου, στις οποίες περιλαμβάνονται αρχαία ειδώλια, όπλα, σκεύη μαγειρικής και κοσμήματα. Η διαδικασία της συγκέντρωσης των αντικειμένων από τις δύο χώρες , όπως λένε οι επιμελητές τις έκθεσης, βοήθησε τους ερευνητές να φωτίσουν περεταίρω την υπόθεση της ανταλλαγής αγαθών και ιδεών μεταξύ των πολιτισμών (που έχουν ηλικία 5 χιλιετών) της Δυτικής Ανατολίας και των ελληνικών νησιών που είναι γνωστά ως Κυκλάδες. Είναι μια περιοχή που εξακολουθούν να υφίστανται πολιτικές και εδαφικές διαφορές – πολλά νησιά του Αιγαίου έχουν και ελληνικό και τουρκικό όνομα".

Με σχετικά έξυπνο τρόπο χωρίς να γράψει ευθέως ψέματα η συντάκτρια αφήνει να εννοηθεί ότι οι εδαφικές διαφορές (τις οποίες επικαλείται μονομερώς η Τουρκία), μπορούν να γεφυρωθούν εάν ανατρέξουμε στο "κοινό" παρελθόν μας.

Κοινό παρελθόν;

Η δρ Ναζαρ Ολτσερ είναι η επιμελήτρια της έκθεσης και διευθύντρια του μουσείου Σαμπαντζι και σε δηλώσεις της, εμμέσως πλην σαφώς παρουσίασε τον ιωνικό και τον αιγαιακό πολιτισμό επηρεασμένο από τους …Τούρκους.

Τη λέξη Τούρκοι δεν τη χρησιμοποιεί, αλλά την αφήνει να εννοηθεί μέσω της φράσης "επηρεάστηκαν από πολιτισμούς που προήλθαν από τη Μεσοποταμία και τελικά έφτασαν στα νησιά".

Η στάση της γίνεται ακόμα πιο προκλητική, όταν δηλώνει ότι "θέλουμε αυτό να γίνει ένα γεγονός με το ποίο θα υπερνικήσουμε τις προκαταλήψεις των τελευταίων ετών και θα αποτελέσει μια αιτία για να μοιραστούμε την υπερηφάνεια μας γι’ αυτό το παρελθόν".

Συνεπώς , αν Έλληνες και Τούρκοι μοιραζόμαστε υπερηφάνεια για το παρελθόν , θα μοιραστούμε και το ίδιο παρελθόν.

Δυστυχώς η κοινή λογική επιβάλλει στους Έλληνες να μην νιώθουν υπερηφάνεια για το παρελθόν των Τούρκων , οι οποίοι ειδικεύτηκαν στην υποδούλωση των λαών της Ανατολίας , στο πλιάτσικο και τις γενοκτονίες.

Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι αν αναζητήσει κάποιος στο διαδίκτυο τα βιβλία της κας Ολτσερ το πρώτο που θα βρει θα είναι ένα που έχει γράψει από κοινού με άλλους επιστήμονες και τιτλοφορείται: "Τούρκοι: Ένα ταξίδι χιλίων ετών 600-1600".

Ενώ η ίδια αναγνωρίζει ότι οι Τούρκοι εμφανίστηκαν στον χάρτη των εθνών το 600 μ.Χ , επιδιώκει να αποκτήσουν εξ αδιαιρέτου δικαιώματα στην πολυετή ιστορία της ελληνικής Μ.Ασίας και του ελληνικού αιγαιοπελαγίτικου πολιτισμού.

Πηγή

Τρίτη 26 Ιουλίου 2011

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ: ΧΡΩΣΤΑΝΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΜΑΣ...ΔΑΝΕΙΖΟΥΝ!!!



Ο πίνακας έχει παρθεί από list of countries by external debt (wikipedia)
και με λιγη βοήθεια από το excel μετασχηματιστηκε σε εναν ενδιαφεροντα πίνακα που βγαζει ματια οτι κάποιοι μας δουλεουν ψιλό γαζί!

Ο πίνακας αναφέρεται στο συνολικό χρέος ιδιωτικό και δημόσιο κάθε χώρας.Η πρώτη κατάταξη είναι βάσει του συνολικού χρέους με την Ελλάδα να καταλαμβάνει την 18 θεση.Η δεύτερη κατάταξη είναι βάσει του % χρεους επί του ΑΕΠ.

Εκεί πρωταθλήτρια είναι το Λουξεμβούργο όπου κατά κεφαλή το χρέος ειναι 3.746.535 $ με δεύτερη την Ιρλανδία με 503.914 $ και την Ελλάδα 20η με χρέος κατα κεφαλή μόνο 47.636 $.

ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΤΟ ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ ΝΑ ΜΗΝ ΧΡΕΟΚΟΠΕΙ;;;...και να χρεωκοπεί η Ελλάδα; Πως είναι δυνατον το Λουξεμβούργο με 500.000 κατοικους να έχει 3πλασιο χρέος από εμάς;;;


Υ.Γ.: Οι περισσότερες από τις χώρες που είναι σημειωμένες με κόκκινο χρώμα, μας δάνεισαν τα 90 δις ευρώ...Τα δανείστηκαν με 1.5 - 2 % και τα έδωσαν σ'εμάς με 8%!!!
Όλες αυτές οι χώρες χρωστάνε περισσότερα από την Ελλάδα. Η διαφορά είναι ότι εμείς δεν χρωστάμε σαν ιδιώτες...Αυτά που τρώγανε τόσα χρόνια οι "κύριοι" βο(υ)λευτές τα πληρώνουμε εμείς τώρα...Και αν συνυπολογίσουμε ότι ο Γιωργάκης είχε συμφωνήσει να μετατραπεί μέρος του χρέους μας από ιδιωτικό (κάλλιστα θα μπορούσαμε να αρνηθούμε να πληρώσουμε τα ληστρικά επιτόκια) σε δημόσιο με αποτέλεσμα να μη μπορούμε να αρνηθούμε να πληρώσουμε, καταλαβαίνει κανείς τι παιχνίδι παίζεται στις πλάτες της Ελλάδας!!!

Πηγή

Δοξάτο Δράμας Μαρτυρική Πόλη




Δοξάτο, 29 Σεπτεμβρίου 1941

Το Δοξάτο είναι μια κωμόπολη 3.500 περίπου κατοίκων. Βρίσκεται ανάμεσα στις πόλεις Δράμα και Καβάλα σε απόσταση 10 και 25 χιλιομέτρων αντίστοιχα.

Η ανθρώπινη παρουσία στην περιοχή ξεκινά ήδη από την προϊστορική περίοδο και φτάνει μέχρι σήμερα. Κατά τη μακραίωνη ιστορία του γνώρισε πολλούς κατακτητές. Εκείνοι όμως που άφησαν ανεξίτηλα τα σημάδια τους ήταν οι Βούλγαροι κατά τις τρεις βουλγαρικές κατοχές 1912-13, 1916-18 και 1941-44.

Κατά τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο η περιοχή της Δράμας καταλαμβάνεται τον Οκτώβριο του 1912 από τους Βουλγάρους, για να απελευθερωθεί από τον ελληνικό στρατό κατά τον Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο την 1η Ιουλίου 1913. Κατά την αποχώρησή τους όμως οι Βούλγαροι προκαλούν ολέθριες καταστροφές και τα γεγονότα του Δοξάτου στις 30 Ιουνίου 1913 συγκλονίζουν την υφήλιο. Σφάζονται άντρες, γυναίκες και παιδιά και η κωμόπολη παραδίδεται στις φλόγες. Ο τραγικός απολογισμός της καταστροφής είναι εξακόσιοι πενήντα (650) νεκροί και 240 σπίτια και 80 καταστήματα πυρπολημένα. Τις επόμενες ημέρες όλες οι έγκριτες εφημερίδες του κόσμου δημοσιεύουν φρικιαστικές λεπτομέρειες από τη σφαγή και την πυρπόληση του Δοξάτου.

Κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και κατά την περίοδο 1916-18 οι Βούλγαροι, ως σύμμαχοι των Γερμανών, καταλαμβάνουν για δεύτερη φορά την Ανατολική Μακεδονία. Όσοι άντρες διασώθηκαν από τη σφαγή του 1913 οδηγούνται το καλοκαίρι του 1917 ως όμηροι στη Βουλγαρία. Σύμφωνα με την Έκθεση της Διασυμμαχικής Επιτροπής εβδομήντα τέσσερις (74) από αυτούς πεθαίνουν εκεί με φρικτά βασανιστήρια, ενώ 200 περίπου γυναικόπαιδα αφανίζονται από πείνα και αρρώστιες στο Δοξάτο.

Το κακό τρίτωσε κατά την τελευταία βουλγαρική κατοχή, όταν την Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 1941, μία από τις πολλές ομάδες εξέγερσης εισήλθε στο Δοξάτο, χτύπησε το αστυνομικό τμήμα, πυρπόλησε το οίκημα και σκότωσε οχτώ (8) Βούλγαρους αστυνομικούς και έναν βουλγαρογραμμένο συνεργάτη τους. Κατά τη μάχη που διεξήχθη σκοτώθηκε ένας αντάρτης από τη Χωριστή.

Την άλλη μέρα το Δοξάτο πλήρωσε για άλλη μια φορά βαρύ φόρο αίματος στο βουλγαρικό στρατό κατοχής. Με μια πράξη τυφλής βίας εκτελέστηκαν για αντίποινα τουλάχιστον διακόσιοι (200) αθώοι Δοξατινοί.
Για τα χίλια εκατόν είκοσι τέσσερα (1.124) αναφερόμενα θύματα κατά τις τρεις βουλγαρικές κατοχές το Δοξάτο τιμήθηκε: το 1945 με Βασιλικό Διάταγμα, το 1985 με το Χρυσό Μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών και το 1998 με Προεδρικό Διάταγμα, δυνάμει του οποίου χαρακτηρίστηκε ως «Μαρτυρική Πόλη».

Το 1997 πραγματοποιήθηκε έρευνα στους κατοίκους των ματωμένων κωμοπόλεων Δοξάτου και Χωριστής με θέμα: «Προσωπική και συλλογική μνήμη από τις εμπειρίες της βουλγαρικής κατοχής στην Ανατολική Μακεδονία (1941-1944). Στην ερώτηση «΄Υστερα από τόσα χρόνια πώς θα προσδιορίζατε τις σχέσεις σας με τη σημερινή Βουλγαρία;», οι περισσότεροι κάτοικοι απάντησαν: «Φιλία!». Στην ερώτηση «Δηλαδή εννοείτε να συγχωρήσουμε;» η απάντηση ήταν «Ναι». Στην ερώτηση όμως «Να ξεχάσουμε;» η ομόφωνη απάντηση των κατοίκων ήταν «Όχι!».

Πηγή

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ» (TO K.K. TΩN ΣΚΟΠΙΩΝ) ΓΙΑ ΤΟ ΚΚΕ



Παραμένει πιστό στην προδοτική απόφαση της 5ης ολομέλειας το δήθεν πατριωτικό ΚΚΕ

Προ ολίγων ημερών, τα Κ. Κ. των Βαλκανίων υπέγραψαν κοινή διακήρυξη, με την οποία ζητούν την ίδρυση Παλαιστινιακού κράτους. Δεν πρόκειται για τίποτα σπουδαίο, άλλωστε δήλωση υπέρ της ανάγκης ίδρυσης Παλαιστινιακού κράτους έχουν κάνει πολλοί, μέχρι και ο Ομπάμα. Το ενδιαφέρον σημείο της διακήρυξης, είναι ότι το ΚΚΕ –το οποίο κάποιοι αφελείς ή βαλτοί υποστηρίζουν ότι… άλλαξε κι έγινε «πατριωτικό» κόμμα- συνυπογράφει χωρίς κανένα πρόβλημα με το «Κ.Κ. Μακεδονίας», όπως ακριβώς λέγεται.

Το οποίο ασφαλώς και είναι ένα διεθνιστικό κόμμα, αλλά για ότι αφορά όλους τους… άλλους. Όχι για τους Σκοπιανούς! Για μας βεβαίως αυτό δεν συνιστά έκπληξη: Το ΚΚΕ ουδέποτε έχει αποκηρύξει το προδοτικό παρελθόν του σχετικά με την Μακεδονία. Εξάλλου, μια φορά προδότες, πάντα προδότες!

Κοινή ανακοίνωση Κομμουνιστικών Кομμάτων των Βαλκανίων Αλληλεγγύη προς τον Παλαιστινιακό λαό

“Τα Κομμουνιστικά κι Εργατικά κόμματα των Βαλκανίων που συνυπογράφουμε τη δήλωση αυτή εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας προς τον Παλαιστινιακό λαό, όπως και την αντίθεσή μας στη συνεχιζόμενη ισραηλινή κατοχή.Μέχρι σήμερα 110 και πλέον χώρες έχουν προχωρήσει στην αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης. Το ζήτημα αναμένεται να τεθεί και στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ τον προσεχή Σεπτέμβρη. Θεωρούμε πως σημαντικό βήμα για τη δικαίωση των αγώνων του λαού της Παλαιστίνης θα ήταν η απελευθέρωσή του από τη βαρβαρότητα των κατοχικών δυνάμεων του στρατού του Ισραήλ κι η δημιουργία ενός ανεξάρτητου, βιώσιμου και κυρίαρχου Παλαιστινιακού κράτους, στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, δίπλα στο Ισραήλ. Καλούμε τις κυβερνήσεις των Βαλκανικών χωρών να πάρουν θέση απέναντι σ’ αυτή τη διεθνή πρωτοβουλία και να στηρίξουν άμεσα το αίτημα της αναγνώρισης του Παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, ως κράτος-μέλος του ΟΗΕ.

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΒΟΣΝΙΑΣ – ΕΡΖΕΓΟΒΙΝΗΣ

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ

ΚΟΜΜΑ ΒΟΥΛΓΑΡΩΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ (ΠΓΔΜ)

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΡΟΥΜΑΝΙΑΣ

ΚΟΜΜΑ ΣΕΡΒΩΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΤΟΥΡΚΙΑΣ”

(ΥΓ): Και μια θλιβερή παρατήρηση: Η εκλογική δύναμη όλων των παραπάνω κομμάτων –που στο κάτω-κάτω της γραφής δεν έχουν προδώσει την πατρίδα τους- δεν είναι συνολικά ούτε η μισή αυτής του ΚΚΕ, του κόμματος του εγκλήματος και της προδοσίας!

Πηγή

Σωσανε τις Τράπεζες αλλά εσένα θα σε κλείσουν φυλακή για 5000 ευρώ κακομοιρη ελληνα!



Ανακοινώντας, το κυβερνητικό επιτελείο, τα σωτηρία μέτρα για την χώρας, το πρώτο από όλα που είπε, είναι.

Ότι σώσαμε τις τράπεζες!

Προ δεκαπέντε μηνών, το πρωτοσέλιδο της BILD, έγραφε. ΘΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΠΙΟ ΠΛΟΥΣΙΟ ΕΛΛΗΝΑ του... κόσμου;

Αυτόν που έχει προσωπική περιούσια, άνω των 4 δις δολαρίων;

Και αναφερότανε στον Σ. ΛΑΤΣΗ, τον γνωστό επιχειρηματία, ιδιοκτήτη τηςEUROBANK, προνομιακό συνομιλητή του ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ.

Αυτόν εννοούσαν λέγοντας, ότι σώθηκαν οι τράπεζες;
Προφανώς αυτόν και τους άλλους της κλειστής παρέας τραπεζιτών.


Ας δούμε όμως, γιατί ο ΟΜΙΛΟΣ ΛΑΤΣΗΣ , κάνει ΄΄κουμάντο΄΄ στην χώρα.


Ο πανέξυπνος αυτός άνθρωπος, έχει φροντίσει να τοποθετήσει τους δικούς του ανθρώπους, στην κατάλληλη θέση.


Τελευταία του επιτυχία , η τοποθέτηση ΚΩΣΤΑ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ , σαν διευθύνοντα συμβούλου, στην εταιρεία ξεπουλήματος της ελληνικής περιουσίας, το γνωστό Ταμείο Δημόσιας Περιουσίας. Υπάλληλος του ΟΜΙΛΟΥ και επικεφαλής της χρηματιστηριακής της EUROBANK. Τα συμπεράσματα δικά σας.

Έχουν προηγηθεί και άλλα στελέχη, τα οποία πρωτοστατούν σε διάφορες καταστάσεις, φυσικά προς όφελος του ΟΜΙΛΟΥ.


Ο ΑΠ. ΤΑΜΒΑΚΑΚΗΣ ,τέως διευθύνων σύμβουλος της ΕΘΝΙΚΗΣ , δουλεύει στη LAMDA DEVELOPMENT, τώρα προωθεί το πάντρεμα της ΕΘΝΙΚΗΣ και EUROBANK.!


Ο επόμενος Ν. ΚΑΡΑΜΟΥΖΗΣ , της EUROBANK, ο όποιος μεσολάβησε στο κλειστό γεύμα το 2009 με τον ΓΑΠ, με σκοπό την συγχώνευση της ΠΕΤΡΟΛΑ με τα ΕΛΠΕ.

Ένα χρόνο αργότερα , υπεγράφη η απόφαση συγχώνευσης , η οποία δίνει στον ΟΜΙΛΟ, το 75% της αγοράς στην εμπορία καυσίμων!
Πάνε δηλαδή τα έσοδα για το δημόσιο. Μετά λες γιατί χρεοκοπήσαμε.

Με την εταιρεία , HOLDING EFG GROUP,το 1998 ξελασπώνει το ελληνικό κράτος, αγοράζοντας την χρεοκοπημένη τράπεζα του ΚΟΣΚΩΤΑ.

Αντάλλαγμα; Τον βάζει τότε , μέτοχο στα ΕΛΠΕ.


Αλλά ο ΟΜΙΛΟΣ , με τον ιδιοκτήτη του, φίλο του ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, έχει ωφεληθεί τα μέγιστα και στις κατασκευές.

Υπενθυμίζουμε το περίφημο MALL, το οποίο χαρακτηρίζεται, το μεγαλύτερο αυθαίρετο, στην ΕΥΡΩΠΗ.

Επίσης κάνει μπάσιμο σε πολλά έργα και φυσικά στον περίφημο ΧΥΤΑ, στην Κερατέα.


Τι είπε ο ΓΑΠ και ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ;
Σώσαμε τις τράπεζες. Ναι., την EUROBANK, ΕΘΝΙΚΗ ,ΠΕΙΡΑΙΩΣ κ.λ.π.

Αυτές έσωσαν, ενώ τον έλληνα πολίτη; Θα τον χώνει φυλακή, από την 1η Αυγούστου, για οφειλές άνω των 5000!

Ναι έσωσαν τις τράπεζες, παράλληλα θα μοιράσουν την δημοσία περιουσία, σε ΟΜΙΛΟΥΣ ΛΑΤΣΗ, για να προωθήσουν την ανάπτυξη, να μειώσουν το χρέος και για να πιάσουν τόπο οι θυσίες του ελληνικού λαού.

Κατάλαβες πως μας δουλεύουν;
Θα σώσουν τον φτωχό ΛΑΤΣΗ, με περιούσια άνω των 4 δις αλλά ο μικροσυνταξιούχος , ο μισθωτός, θα δει το εισόδημα του να μειώνεται δραματικά , οι επιχειρήσεις να κλείνουν η μία μετά την άλλη , η ανεργία να αυξάνεται δραματικά, αλλά θα έχουν σώσει τις τράπεζες.

Καταλάβατε τι δούλεμα μας κάνουν;

Για χονδρό δούλεμα πλέον, το οποίο δεν έχει τελειωμό. Διότι όταν λένε ότι θα κάνουν δημοψήφισμα αλλά με συμβουλευτικό χαρακτήρα, τι είναι;

Υ.Γ. Φίλοι μου μας δουλεύουν κανονικά και το άσχημο είναι ότι περνάει. Μέχρι πότε όμως;

Πηγή

Καταδικάστηκε η Ελλάδα στο Δικαστήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων για ΑΝΕΠΑΡΚΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ λαθρομετανάστη ! ! !

Καλά, την επόμενη φορά θα τους δώσουμε σουίτα στο Hilton, μια ανήλικη 'barbie' και θα ναυλώσουμε λιμουζίνα για να τους μεταφέριε στο σημείο προορισμού τους...
Τον άνθρωπο που υπερασπίστηκε αυτό τον 'καημένο' τον Αφγανό θα τον μάθουμε;
Άντε να... αχάριστοι



"Για ανεπαρκή φροντίδα και ....
παράνομη κράτηση ασυνόδευτου ανηλίκου Αφγανού καταδικάστηκε η Ελλάδα από το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κι υποχρεούται να καταβάλλει στον ενάγοντα Έιβας Ραχίμι το ποσό των... 15.000 ευρώ για μη χρηματική ζημιά και 1.000 ευρώ για δικαστικές δαπάνες και έξοδα.

Για παραβίαση των διατάξεων της Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με τις οποίες απαγορεύεται η απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση, για παραβίαση του δικαιώματος στην ελευθερία και την ασφάλεια αλλά και για παραβίαση του δικαιώματος προσφυγής σε μία δίκαιη και σύντομη δίκη, καταδίκασε το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων την Ελλάδα εκδικάζοντας την προσφυγή του Αφγανού Έιβας Ραχίμι κατά της Ελλάδος.

Η υπόθεση αφορούσε την σύλληψη και τον εγκλεισμό του Ραχίμι το 2007 στο κέντρο υποδοχής προσφύγων της Παγανής Λέσβου, όταν ο 15χρονος, τότε, Αφγανός πρόσφυγας, εγκαταλείποντας, μετά τον θάνατο των γονιών του, το Αφγανιστάν, κατόρθωσε, μαζί με άλλους, να φθάσει στην Λέσβο.

Σύμφωνα με τις καταγγελίες του, που έγιναν δεκτές από το Δικαστήριο, ο Ραχίμι, φυλακίσθηκε στην Παγανή μαζί με άλλους ενήλικες πρόσφυγες, όπου ήταν υποχρεωμένος να τρώει στο πάτωμα, να μην έχει προαυλισμό και καμία επαφή με διερμηνέα και δικηγόρο.

Ύστερα από κάποιο διάστημα και ενώ περίμενε την απέλαση του, οι αρχές τον άφησαν ελεύθερο και τον διέταξαν να εγκαταλείψει την Ελλάδα μέσα σ' ένα μήνα.

Από τη Λέσβο ο 15χρονος βρέθηκε στην Αθήνα, περιπλανήθηκε αρκετές μέρες χωρίς στέγη και τροφή, μέχρι τη στιγμή που τον περιμάζεψε μια ένωση αλληλεγγύης για τους πρόσφυγες η οποία και τον φιλοξενεί, μέχρι σήμερα, σ' ένα κέντρο στην Αθήνα.

Η προσφυγή του στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων υποβλήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2008"

Πηγή

Δευτέρα 25 Ιουλίου 2011

Η Αχίλλειος πτέρνα των Τούρκων στο Κυπριακό



Toυ καθηγητή Νεοκλή Σαρρή

Δύο χρόνια μετά την εισβολή των τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο, η Άγκυρα πίστευε ότι είχε «λύσει» το κυπριακό πρόβλημα και πως ήταν ζήτημα χρόνου η ελληνική πλευρά να το «χωνέψει».
Σειρά είχαν το πλέγμα των υπολοίπων ζητημάτων που θεωρούσαν ότι ήταν σε εκκρεμότητα, δίδοντας άμεση προτεραιότητα στο Αιγαίο, για το οποίο κάτω από το πρόσχημα της χάραξης της υφαλοκρηπίδας του (στο οποίο με τον χρόνο προστέθηκαν και οι θεωρίες των «γκρίζων» ζωνών) υπέβοσκε η ίδια με την Κύπρο στοχοθεσία: μια ιδιότυπη ελληνοτουρκική συγκυριαρχία με βαρύνουσα σ' αυτήν την τουρκική επικυριαρχία επί του συνόλου, κατά τον τύπο «τα δικά μου δικά μου και τα δικά σου δικά μας».

Ουσιαστικά επρόκειτο για έκδηλη αναβίωση της οθωμανικής θέασης των σχέσεων που προκύπτουν από τη δομή εξουσίας του ιστορικού αυτού τύπου, ο οποίος, όπως θα εξηγήσουμε στη συνέχεια, έμεινε όπως φαίνεται αμετάβλητος όχι μόνο σε επίπεδο πολιτικό, αλλά και σε επίπεδο κοινωνικών αναπαραστάσεων των Τούρκων, εθνικών στερεοτύπων και συγκρότησης της βασικής ή θεμελιακής προσωπικότητάς τους, για να χρησιμοποιήσω όρους Κοινωνικής Ψυχολογίας, προκειμένου να με κατανοήσει, πιστεύω, και η κ. Θάλεια Δραγώνα ως ειδική!

Το απογοητευτικό αυτό τοπίο είχε όμως ένα δυο αχίλλειες πτέρνες, τις οποίες μπορούσε να διακρίνει ένα προσεκτικό μάτι και οι οποίες φαίνονταν έμμεσα αλλά σαφώς από τις ίδιες τις ίδιες τις τουρκικές πηγές από τις οποίες προέκυπτε ο όλος σχεδιασμός. Ο Τουράν Γκιουνές ειδικά, πέραν των όσων ανέφερα, μου εξήγησε διά μακρών τους λόγους για τους οποίους η Τουρκία φοβάται και προσπαθεί όπως αποφύγει τη διχοτόμηση στην Κύπρο.

Είχε μάλιστα, με τη θυμοσοφία που τον χαρακτήριζε, σχεδιάσει και τι μπορούσε να συμβεί στην περίπτωση διαμελισμού της Μεγαλονήσου. Στο τμήμα το οποίο θα περιερχόταν στην Ελλάδα θα ήταν δυνατόν να εγκατασταθούν, για παράδειγμα, βαλλιστικά οπλικά συστήματα τα οποία να απειλούσαν και την κεντρική ακόμη Μικρά Ασία (εάν κανείς μελετήσει το περισπούδαστο σύγγραμμα του σημερινού υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου «Στρατηγική σε Βάθος», θα διαπιστώσει τον φόβο που προκάλεσε στην Άγκυρα η πιθανότητα εγκατάστασης των πυραύλων S300 στην Κύπρο (ανάλογη ενέργεια προς εκείνη του Μακαρίου που απετράπη το 1964, γεγονός που τον είχε κάνει γνωστό ως «Κάστρο της Μεσογείου»).

Έτσι η Τουρκία, κατά τον Γκιουνές, «στοχεύει στον έλεγχο ολοκλήρου της Κύπρου». Η πρόθεσή της αυτή δεν έχει άμεση σχέση με την ύπαρξη των Τουρκοκυπρίων, αλλά σχετίζεται με τα ευρύτερα συμφέροντά της στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Άλλωστε και ο Νταβούτογλου σήμερα, στο ίδιο σύγγραμμά του, προκλητικά αναφέρει πως «και αν δεν υπήρχαν Τούρκοι στην Κύπρο», η πολιτική της Τουρκίας έναντι αυτής θα ήταν η ίδια, δεδομένου ότι διακυβεύονται (τα ηγεμονικά της) συμφέροντα στην ευρύτερη γεωστρατηγική περιοχή και προς επίρρωση του ισχυρισμού του τονίζει ότι το ίδιο συμβαίνει με τα νησιά του Αιγαίου τα οποία «κατέχει η Ελλάδα», όπως είναι η Δωδεκάνησος, στην οποία, αν και δεν διαβιούν πλέον ενάριθμοι Τούρκοι, η Τουρκία επιδεικνύει (ή πρέπει να επιδείξει) το ανάλογο προς την Κύπρο ενδιαφέρον. Με βάση τα παραπάνω στόχος της Τουρκίας είναι ο έλεγχος της Κυπριακής Δημοκρατίας, δηλαδή η μετατροπή της σε ελεεινό ανδρείκελο της Άγκυρας. Πώς όμως μπορεί λοιπόν να συμβεί αυτό;

Το πλεονέκτημα της διεθνούς προσωπικότητας
Αναμφίβολα η σημερινή κατάσταση στην Κύπρο είναι άμεσο αποτέλεσμα των επονείδιστων συμφωνιών Ζυρίχης - Λονδίνου, όταν η τότε ελληνική ηγεσία υπέκυψε στον εκβιασμό του υποστηριζόμενου από τη Μεγάλη Βρετανία (και τις ΗΠΑ) τουρκικού συνταγματικού σχεδίου. Ωστόσο οι συμφωνίες αυτές έδιναν ένα προτέρημα στην Ελλάδα το οποίο ταυτόχρονα λειτουργούσε ως τροχοπέδη για την Τουρκία. Όπως είχε επισημάνει ο Ισμέτ Ίνονου κατά την αγόρευσή του στη Μεγάλη Εθνοσυνέλευση της Τουρκίας, υπό την ιδιότητα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, κατά τη συζήτηση επί της κυρώσεως των συμφωνιών της Ζυρίχης, αφού απηύθυνε τα συγχαρητήριά του προς την τότε κυβέρνηση Μεντερές για την αδόκητη διπλωματική της επιτυχία, παρατήρησε ότι τα κέρδη που αποκομίζει απ' αυτές η Τουρκία τα εξανεμίζει η νομική ή διεθνής προσωπικότητα που θα κέκτηται του λοιπού η Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία θα είναι μέλος του ΟΗΕ και άλλων διεθνών Οργανισμών και θα έχει τύχει διεθνούς αναγνώρισης. Συνεπώς στο μέλλον κανείς δεν προδικάζει την πολιτική που θα ακολουθήσει η χώρα αυτή. Προς αποτροπή ακριβώς αυτού του ενδεχομένου, όπως είχε αποκαλύψει λίγους μήνες πριν από την εισβολή, το 1974, ο Νουρεττίν Βεργκίν, πρεσβευτής κατά την εποχή των συνομιλιών Ζυρίχης - Λονδίνου, στις οποίες συμμετείχε, η τουρκική πλευρά είχε επιτύχει τη Συνθήκη Εγγύησης και τη βάσει αυτής αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων. Μάλιστα, κατά τον τούρκο διπλωμάτη, η ελληνική πλευρά τότε το είχε αντιληφθεί, αλλά φαίνεται πως δεν κατόρθωσε να εξαλείψει αυτή την «Κερκόπορτα».

Οι οθωμανικές δομές των συμφωνιών Ζυρίχης - Λονδίνου
Συμπερασματικά από τα λεγόμενα του Γκιουνές προέκυπτε η αναδιοργάνωση επί νέων βάσεων του κράτους στην Κύπρο, στο οποίο η διπεριφειακή (και διζωνική) ομοσπονδιακή βάση (στην αρχή του συνεταιρισμού στη βάση 50% και 50% των δύο μερών) ήταν αναπόφευκτη. Οποιαδήποτε όμως λύση δεν θα προέβλεπε την επιστροφή των προσφύγων στις εστίες τους. Οι Έλληνες θα έπρεπε να το έπαιρναν απόφαση, δηλαδή να το χώνευαν. Το διαζύγιο ήταν οριστικό και αμετάκλητο. Προκειμένου να νοηματοδοτήσει τις τουρκικές προθέσεις θα πρέπει να ανατρέξει στις σχετικές εκφράσεις που χρησιμοποιούνται στα τουρκικά και οι οποίες δηλώνουν τις μορφές συνύπαρξης. Η πρώτη από αυτές είναι το ic - ice (ιτς - ιστέ) που σημαίνει «ο ένας εντός του άλλου», δηλαδή σε κατάσταση ανάμειξης. Ο δεύτερος είναι yan - yana (ο ένας δίπλα στον άλλο), δηλαδή μαζί και χώρια και ο τρίτος το ayrι - ayrι (αϊρί - αϊρί), που σημαίνει απολύτως χωριστά.

Ο όρος που χρησιμοποιούσε ο συνομιλητής μου ήταν ο τελευταίος. Αυτή η τουρκική στοχοθεσία όμως δεν είναι δυνατό να κατανοηθεί δίχως μια επιβεβλημένη εμβάθυνση στον τρόπο διαβίωσης των διαφόρων εθνικοθρησκευτικών κοινοτήτων κατά την οσμανική περίοδο με βάση τη δομή που ανέφερα προηγουμένως. Επί αιώνες οι μη μουσουλμανικές κοινότητες (cemmaatι gayrι muslimin) διαβίωναν στις πόλεις (αλλά και σε χωριά) σε ξεχωριστές συνοικίες (σε κάποιες πόλεις μάλιστα, όπως στο Φανάρι στην Κωνσταντινούπολη, περιβάλλονταν από τείχη των οποίων η πύλη έκλεινε τη νύχτα). Αυτό όσον αφορά τους τόπους διαμονής και κατοικίας (και λέμε διαμονής, γιατί απαγορευόταν η έστω και διαφορετικού θρησκευτικού δόγματος, ομοθρήσκου ή «ομοεθνούς» διαμονή, όπως γραικού καθολικού χριστιανού (φράγκου), (Τηνιακού λόγου χάριν ή Σαντορινιού, σε οικία ορθοδόξου γραικού (Ρωμιού) με κίνδυνο αφορισμού του φιλοξενούντος ή εκμισθωτή).

Η μόνη κοινή για όλες τις κοινότητες περιοχή ήταν η έκταση που περιέκλειε την αγορά (το «παζάρι») και τα κτίρια της διοίκησης. Αυτός είναι ο τρόπος του «μαζί και χώρια» και ανταποκρίνεται σ' έναν κοινωνικό τύπο όπως της οσμανικής κοινωνίας που είναι παραδοσιακός. Με άλλη έκφραση ως παραδοσιακή κοινωνία το μόρφωμα, η γκετοποίηση, όπως θα λέγαμε σήμερα, ήταν λειτουργική, όπως λειτουργικές ήταν και οι εθικοθρησκευτικές (φυλετικές) διακρίσεις (η υποχρέωση των μη μουσουλμάνων να φέρουν ενδύματα από υφάσματα κατώτερης ποιότητας απ' ό,τι οι μουσουλμάνοι ή εν πάση περιπτώσει διαφορετικού χρώματος, όπως και η υποχρέωση να φέρουν αναλόγου προς το θρήσκευμά τους χρώματος υποδήματα). Επίσης και η υποχρέωσή τους να σκύβουν γονυπετείς όταν περνούσε από μπροστά τους μουσουλμάνος (συνήθεια που επέζησε μέχρι πρόσφατα σε χωριά της Μικράς Ασίας από φανατικές μουσουλμάνες που έπρατταν το ίδιο στη θέα ανδρών - σε ένδειξη σεβασμού και υπακοής προς αυτούς).

Ακόμη τα σπίτια των μη μουσουλμάνων δεν μπορούσαν να είναι βαμμένα άσπρα (αλλά να είναι σκούρου χρώματος) και σαφώς χαμηλότερα του ύψους των μη μουσουλμανικών σπιτιών. Όλα αυτά ήταν αποτέλεσμα της αρχής κατά την οποία ο πρώτος τη τάξει των μη μουσουλμάνων ακολουθούσε τον τελευταίο στην τάξη μουσουλμάνο. Αρχή από την οποία προκύπτει και το διπλό κριτήριο το οποίο εφαρμόζουν οι Τούρκοι στις σχέσεις τους με την Ελλάδα (αλλά συνήθως και με τους Έλληνες σε μακροχρόνια διαβίωση μ' αυτούς). Το διπλό αυτό κριτήριο είναι ακριβώς εκδηλωτικό της δομής εξουσίας η οποία διέπει τις σχέσεις της Τουρκίας με βάση την κάθετη αντίληψη των σχέσεών της με τρίτους τους οποίους θεωρούν ως υποκείμενους, ως ασθενέστερους, στη δική της εξουσία. Σχετικά κάποτε, σε φιλική συζήτηση με τον συνάδελφο, πολύ γνωστό και καλό καθηγητή Ιστορίας Ζαφέρ Τοπράκ του Πανεπιστημίου του Βοσπόρου (και μαθητή και αυτού του κοινού μας δασκάλου Ταρίκ Ζαφέρ Τούναγια), συμφώνησε στην παρατήρησή μου ότι «δεν γίνεται τίποτε, Ζαφέρ, γιατί οι Τούρκοι αντιλαμβάνονται τις σχέσεις τους με τους άλλους κάθετα, όχι οριζόντια», σηκώθηκε όρθιος και μου είπε «να σε φιλήσω, εσύ ακτινογράφησες την ψυχή των Τούρκων» (sen Turklerin ruhunu rontgen etmissin).

Παρενθετικά θα πρέπει να τονίσουμε ότι τα παραπάνω δεν είναι άσχετα και με την Κύπρο, αλλά και με όλο το πλέγμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Στην Κύπρο, όπως έχουμε ήδη αναφέρει, η γενεσιουργός της Κυπριακής Δημοκρατίας Συνθήκη του Λονδίνου στηρίχτηκε στην οσμανική αρχή των εθνικοθρησκευτικών κοινοτήτων και μάλιστα πολύ χονδροειδώς, γιατί την εξέλαβε με βάση τον διαχωρισμό μουσουλμάνων - μη μουσουλμάνων. Απόδειξη αυτού είναι ότι οι κοινότητες Αρμενίων, Μαρωνιτών και Λατίνων της Μεγαλόνησου υπολογίστηκαν (και υπολογίζονται) στο ποσοστό των Ρωμιών (όπως αποκαλούν τους Ελληνοκυπρίους οι Τούρκοι και η Τουρκία, που σημαίνει ορθόδοξοι χριστιανοί - με αντίστοιχο για την άλλη πλευρά το μουσουλμάνοι και όχι Τούρκοι). Αυτή η παρατήρηση έχει εξαιρετική σημασία, στην περίπτωση της κ. Δραγώνα (και όλου του «σιναφιού της» - η έκφραση δεν είναι καθόλου προσβλητική δεδομένου σημαίνει κατά την οσμανική προέλευσή της «συντεχνία»: sιnιf = επαγγελματική τάξη, ενικός, esnaf πληθ., hirfet το ίδιο και ως συντεχνία, τα «ρουσφέτια» στα ελληνικά). Και έχει σημασία γιατί καταβλήθηκε προσπάθεια σε εμβριθές κείμενο προ ετών αναστηλωθέν από συνάδελφο της κυρίας και ατυχώς και δικό μου στην Πάντειο να καταδειχθεί ότι οι Κυπριοι «έγιναν Έλληνες από το 1912 και εδώ» (όπως και μια άλλη συνάδελφος στο ίδιο πανεπιστήμιο από προχθεσινή της ανακοίνωση σε συνέδριο που οργανώθηκε από το Ιστορικό/Αρχαιολογικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών εξήγησε πώς οι Ρωμιοί της Μικράς Ασίας έγιναν Έλληνες).
Το τρίτο σχήμα της συμβίωσης και η Κύπρος
Το τρίτο σχήμα της συμβίωσης Ελλήνων και Τούρκων που προβλέπει ανάμεικτους τους πληθυσμούς υπήρξε αποτέλεσμα των εκδυτικιστικών προσπαθειών του οσμανικού κράτους από το 1838, από την αγγλοτουρκική οικονομική συμφωνία, που βεβαιώνονται από δειλά βήματα (όχι τόσο στις διακηρύξεις όσο στην εφαρμογή τους) με τη Διακήρυξη του Τανζιμάτ τον επόμενο χρόνο. Αυτό δεν σημαίνει ότι εξέλιπαν στις πόλεις οι διάφορες συνοικίες (μαχαλάδες), όπως ο ρωμαίικος, ο αρμενομαχαλάς, ο εβραιομαχαλάς, ο φραγκομαχαλάς και οι τουρκομαχαλάδες. Απλούστατα κάμφθηκε το άτεγκτο του κανόνα και ιδιαίτερα οι «ευρωπαΐζοντες» οσμανοί μετοικούσαν σε «ευρωπαϊκές συνοικίες», όπου αρχικά είχαν αναμειχθεί οι μη μουσουλμάνοι με τους Ευρωπαίους (το κυριότερο παράδειγμα είναι το Σταυροδρόμι/Πέραν της Κωνσταντινούπολης, όπου ήταν οι ξένες πρεσβείες και το συνακόλουθο εμπορικό κέντρο).

Θα πρέπει όμως να σημειωθεί ότι αυτό το σχήμα, που ανταποκρίνεται στον τύπο της σύγχρονης τεχνοκρατούμενης (και συνακόλουθα ανοιχτής) κοινωνίας, προϋποθέτει την εξ ορισμού πολιτική ισότητα των πολιτών, που γι' αυτόν τον λόγο παύουν να είναι υπήκοοι και με μέρισμα στην ενάσκηση της πολιτικής εξουσίας τουλάχιστον στο μέτρο της οικονομικής τους ισχύος (είτε ως κεφάλαιο, είτε ως εργασία και προπάντων στον πρωτογενή, δευτερογενή και τριτογενή τομέα της οικονομίας).

Ένα βασικό μειονέκτημα του οσμανικού συστήματος ήταν ότι ο κοινωνικός του εκσυγχρονισμός (γενόμενος υπό τη μορφή του εκδυτικισμού ή εξευρωπαϊσμού) είχε διαφορετικούς ρυθμούς στις διάφορες εθνικοθρησκευτικές κοινότητες. Και κοινωνικός εκσυγχρονισμός στην προκειμένη περίπτωση σημαίνει αποδοχή πολύ βαθιών τομών στη νοοτροπία, που αρχίζει από την οικονομία και καταλήγει στη διαμόρφωση μιας άγνωστης μέχρι τότε κοινωνικής συνείδησης, εντελώς αντίθετης προς εκείνη που υπαγόρευαν οι οιονεί «φεουδαρχικές» οσμανικές δομές. Πρωτοπόροι υπήρξαν οι Ρωμιοί, οι Αρμένιοι και βέβαια οι Λατίνοι υπήκοοι ενώ οι Εβραίοι καθυστέρησαν, όντας αποκομμένοι από τους υπόλοιπους ομόφυλούς τους στην Ευρώπη, που είχαν κάνει στο μεταξύ άλματα, γι' αυτό και στη συνέχεια θέλησαν να συνεργαστούν με τους Τούρκους που είχαν καθυστερήσει και αυτοί στην ανάπτυξή τους. (Σχετικά εκείνοι που τελευταίοι αποβάλλουν τις σχέσεις που αναφέραμε και εκσυγχρονίζονται με γοργούς ρυθμούς τα τελευταία σαράντα χρόνια, με τη δοθείσα έννοια, είναι οι Κούρδοι.)

Το παραπάνω μειονέκτημα σε σχέση προς την οσμανική δομή και τη συνακόλουθη νοοτροπία εξουσίας που κυριαρχεί στους Τούρκους/μουσουλμάνους κατέληξε έτσι ώστε όχι μόνο να μη δοθεί ποτέ ουσιαστικό πολιτικό μέρισμα στους μη μουσουλμάνους, και ευκαιρίας δοθείσης (1912 - 1922) να εκδιωχθούν παντοιοτρόπως από τη χώρα με παράλληλο σφετερισμό της οικονομίας που ήλεγχαν σε ασύγκριτα μεγαλύτερο βαθμό από την πληθυσμιακή τους αναλογία. Αυτό μεταφράζεται σε γενοκτονία και υποχρεωτική ανταλλαγή των πληθυσμών. Έτσι πλέον μπορούσε (κατά τις τουρκικές προδιαγραφές) να λειτουργήσει η «ανοικτή κοινωνία» που θα ενσάρκωνε τον περιπόθητο εκσυγχρονισμό. Αντίγραφο αυτής ακριβώς της κοινωνικής διαδικασίας (με την ορθότερη έκφραση «πρόβασης») εξελίχθηκε και τείνει να επισημοποιηθεί με την επί θύραις συμφωνία στην Κύπρο.

Από τα παραπάνω λοιπόν είναι ολοφάνερο ότι η βασική πρόθεση της Τουρκίας για τη Μεγαλόνησο εξαρχής ήταν η διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας ως νομικού προσώπου, ως διεθνούς προσωπικότητας και η επιβολή όχι μιας διχοτόμησης, αλλά ενός ιδιότυπου «συνομοσπονδιακού» κράτους όπου η μειονότητα του 18%, η οποία με την πάροδο του χρόνου διά των εποίκων ή μετακινουμένων ελευθέρως λόγω Ευρωπαϊκής Ένωσης πληθυσμών από την Τουρκία θα γίνει πλειοψηφία, θα είναι σε θέση να ελέγχει απολύτως όλη την έκταση του κράτους της Κύπρου (σε επίρρωση άλλωστε της παρατήρησης του «πατέρα» της Ζυρίχης Νιχάτ Ερίμ, που έγινε στην έκθεσή του προς την τουρκική κυβέρνηση το 1956 παρακαλώ, ότι «η πλειοψηφία των Ρωμιών στην Κύπρο είναι περιστασιακή και μπορεί σε βάθος χρόνου να ανατραπεί»).

Σκόπιμα αναφέρω «κράτος της Κύπρου» και όχι «Κυπριακή Δημοκρατία». Ακριβώς το Σχέδιο Ανάν προέβλεπε τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την υποκατάστασή της από νέο κράτος που θα πληρούσε τις προδιαγραφές που ήθελε η Τουρκία (και του οποίου ένθερμοι θιασώτες ήταν σχεδόν σύσσωμος ο ελληνικός πολιτικός κόσμος και οι «καθωσπρέπει», δηλαδή όχι οι «φαιδροί» ή «γραφικοί», διαμορφωτές της κοινής γνώμης και «σοβαροί» ακαδημαϊκοί δάσκαλοι, όπως η κ. Θ. Δραγώνα και ο Νίκος Μουζέλης - είναι όντως συγκινητικό, αλλά από τότε φαίνεται χρονολογείται και το αμοιβαίο αίσθημα το οποίο και τους ένωσε αργότερα). Το επάρατο αυτό σχέδιο στην Κύπρο, που έτυχε υποστήριξης από τον εσμό των χρηματοδοτούμενων, όπως αποκαλύφθηκε στη συνέχεια, από ξένα κέντρα κεκρακτών ή ελεεινών ψιττακίσκων της δοτής άνωθεν προς αυτούς εντολής. Αλλά κατά τα φαινόμενα και το κυοφορούμενο από τις συνεχιζόμενες επί του Κυπριακού διαπραγματεύσεις της Τουρκίας (που χρησιμοποιεί το ψευδώνυμο του Ταλάτ) με τον Πρόεδρο Χριστόφια κατατείνει και αυτό ωσαύτως στη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ήλθε φαίνεται ο χρόνος για να «χωνέψουν» (κατά την έκφραση του Γκιουνές το 1976) οι Έλληνες σε Ελλάδα και Κύπρο τα τετελεσμένα του 1974. Κοντός ψαλμός αλληλούια!

Ο καθηγητής Νεοκλής Σαρρής είναι πρόεδρος της ΕΔΗΚ
Πηγή

Απέλαση του Τούρκου πρεσβευτή από την Βιέννη!

Τον δρόμο στην ελληνική κυβέρνηση έδειξε η αυστρική η οποία απαίτησε και πέτυχε από τον Τούρκο πρεσβευτή Ετζβέτ Τεζτζάν να εγκαταλείψει την Βιέννη σε ένα πρωτοφανές διπλωματικό επεισόδιο που δημιιουργήθηκε όταν ο τελευταίος είχε το θράσος να καταγγείλει την αυτρισκή κυβέρνηση για ... "γκετοποίηση" των Τούρκων της Αυστρίας.

Η Βιέννη απαίτησε να ανακληθεί και αυτό έγινε πραγματικότητα καθώς δεν έγινε δεκτή καμία συγγνώμη της Άγκυρας.


Έτσι, Ετζβέτ Τεζτζάν, άφησε την όμορφη Βιέννη κςι επιστρέφει στην Άγκυρα και την θέση του θα πάρει η υφιστάμενος του Εγκεμέν Μπαγίς η υφυπουργός Εξωτερικών ευρωπαϊκών υποθέσεων, Αϊσέ Σεζγκίν.

Στην Κομοτηνή ο Τούρκος πρόξενος συμπεριφέρεται ως "περιφερειάρχης εν αναμονή" και κανείς δεν τον ενοχλεί...

Πηγή

Για 120.000 ευρώ κάνουν έξωση στις ειδικές δυνάμεις του Λιμενικού!



Στην «υπερήφανη Ελλάδα» που είπε και ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου μετά την λήξη της Συνόδου Κορυφής των Βρυξελλών, το ελληνικό κράτος θεωρεί φυσιολογικό να κάνει έξωση στην πλέον επιχειρησιακή ειδική μονάδα ασφαλείας της χώρας της Μονάδα Υποβρυχίων Αποστολών του Λιμενικού (ΜΥΑ/ΛΣ) για ένα χρέος ενοικίων 120.000 ευρώ και μάλιστα ενημέρωσαν ότι θα καυεδαφιστεί και το κτίριο ως αυθαίρετο!


Δεν πίστευαν στα μάτια τους οι υπεύθυνοι της ΜΥΑ/ΛΣ όταν διάβασαν τα σχετικά έγγραφα. Σημειώνουμε ότι η ΜΥΑ έχει εξελιχθεί στην «αιχμή του δόρατος» της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής σε σειρά αντιμετώπισης πολύ δύσκολων καταστάσεων, όπως ήταν η εκτέλεση της απόφασης του κουαρτέτου (HΠΑ, Ρωσία, EE, OHE) της Μέσης Ανατολής για ανάσχεση του «Στολίσκου για την Γάζα», αλλά και σειρά άλλων ειδικών αποστολών που εκτελέστηκαν με απόλυτη επιτυχία και για λόγους εθνικής ασφαλείας δεν δημοσιοποιούνται.

Αυτής λοιπόν της μονάδας της κάνουν έξωση από την βάση και εν συνεχεία θα ισοπεδώσουν το κτίριο στο οποίο στεγάζεται, πιθανόν γιατί εντάσσεται στο ευρύτερο σχέδιο εμπορικής αξιοποίησης των εγκαταστάσεων της περιοχής.

Η μη καταβολή των ενοικίων έχει να κάνει και με το γεγονός ότι το Λιμενικό έχει γίνει μπαλάκι μεταξύ υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και του υπουργείου Θαλασσίων Υποθέσεων, αλλά και με την διχογνωμία που υπάρχει για το αν πρέπει να διαιρεθεί σε Λιμενικό με τις κλασικές αποστολές φύλαξης λιμένων και Ακτοφυλακής με πιο επιχειρησιακές αποστολές.

Είναι σαφές ότι παρά την υψηλή εθνική και επιχειρησιακή αξία της ΜΥΑ/ΛΣ κάποιοι ενοχλούνται ότι στην Ελλάδα το μόνο που λειτουργεί ακόμα είναι οι Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας, ειδικά αν σκεφθούμε ότι έχουν λήξει ακόμα και τα αλεξίσφαιρα γιλέκα της ΜΥΑ/ΛΣ και κανείς δεν έχει συγκινηθεί να μεριμνήσει για την αντικατάστασή τους.

Αλλά η έξωση και η καταστροφή της βάσης τους, βάσει ποιας λογικής υπαγορεύεται;

Όπως ανέφερε στο defencenet.gr ανώτερος αξιωματικός του Λιμενικού «Εμείς κάνουμε ότι μας ζητήσουν, ακόμα και όταν δεν μας δίνουν τα μέσα για την εκτέλεση των αποστολών και μειώνουν έτσι το επίπεδο ασφάλειάς μας. Εμείς επιλέξαμε αυτή την δουλειά και θα την κάνουμε γιατί υπηρετούμε ένα σκοπό, την Ελλάδα. Αλλά πικραινόμαστε γιατί ενώ το πρώτο εξάμηνο το κράτος κέρδισε από εμάς 53.670.323 ευρώ από 17.184.005 πακέτα λαθραία τσιγάρα που κατασχέσαμε με κίνδυνο της ζωής μας, αφού σε κάποιες περιπτώσεις δώσαμε μάχη με τους μαφιόζους (συνελήφθησαν σε αυτές τις επιχειρήσεις 132 λαθρέμποροι) δεν υπάρχουν 120.000 ευρώ ή δεν υπάρχει η ανοχή του κράτους για να συνεχίσουμε να λειτουργούμε».

Ή δεν υπάρχει μυαλό, ούτε τσίπα, λέμε εμείς…
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Πηγή

ΠΟΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΝΤΕΧΕΙΣ??? 3/3

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΟΠΩΝΥΜΙΑ ΣΤΗΝ ΝΟΤΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗ



Όταν η αμερικανίδα ερευνήτρια Henrietta Mertz στο βιβλίο της “ The wine dark sea” αποδείκνυε πως οι Έλληνες τόσο οι Αργοναύτες όσο και ο Οδυσσέας αναζητώντας οι μεν πρώτοι την γη της Κολχίδος, ο δε δεύτερος την επιστροφή στην πατρίδα του, έφτασαν στην Αμερική γινόμενοι έτσι οι πρώτοι εξερευνητές της νέας γης, φυσικά και δεν φανταζόταν πόσο αψήφιστα θα λάμβαναν κάτι τέτοιο όχι μονάχα οι συνάδελφοί της ερευνητές και αρχαιολόγοι αλλά και κυρίως οι ίδιοι οι αρμόδιοι του ελληνικού κράτους!!!
Παρ’ όλα αυτά αν και οι λόγοι της υποτίμησης μιας τέτοιας ανακάλυψης για τον καθένα που την επιχειρεί είναι καταφανές, ασχέτως αν δεν δικαιολογείται κάτι τέτοιο, παρ’ όλα αυτά λοιπόν η αξία ως γεγονός δεν παύει να υφίσταται για όσους θέλουν πραγματικά να συμβάλλουν στην κατεύθυνση της έρευνας και ανακάλυψης σημαντικών γεγονότων που προσδιορίζουν την πορεία της ανθρωπότητας.
Αδιάψευστοι μάρτυρες αυτών που η κ. Μέρτζ υποστήριξε υπήρξαν τα ευρήματα ανασκαφών στην Αμερική.
Όχι ότι οι «γνωστοί κύκλοι» που δεν ήθελαν να γνωστοποιηθούν αυτές οι ανακαλύψεις θα έμεναν με σταυρωμένα χέρια!!! Εξ’ ου και η απόκρυψη ή καταστροφή εκείνων των ευρημάτων.
Υπάρχει όμως κάτι που δεν μπορούν, όσο και να το θέλουν να το αποκρύψουν! Και είναι αυτά τα τοπωνύμια περιοχών και πόλεων της Νοτίου Αμερικής τα οποία από τα πανάρχαια χρόνια υφίστανται να αποδεικνύουν το πέρασμα των Ελλήνων από μία γη που η σύγχρονη ιστορία μας υποστηρίζει την ανακάλυψή της μόλις τον 15ο αι. μ. Χ.!!!
Ας δούμε μερικά από αυτά:
Ephira, στα σύνορα της βρετανικής Γουινέας και Σουρινάμ. Το όνομά της είναι από την Εφύρα το αρχαίο όνομα της Κορίνθου, πόλη στην οποία γεννήθηκε ο πρόγονος του Γλαύκου και την οποία προφέρει όταν δίνει το γενεαλογικό του δένδρο στον Διομήδη.
Fedra, 30 μίλια από το Paramaribo στο Σουρινάμ. Φαίδρα λεγόταν η κόρη του Μίνωα η οποία ήταν δεύτερη σύζυγος του Θησέα .
Thetis, κόλπος στο άκρο του ακρωτηρίου Χορν. Θέτις λεγόταν η μητέρα του Αχιλλέα, σύζυγος του Πηλέα ενός από τους αργοναύτες.
Laris, μικρό χωριό ανατολικά του Cusco. Η Λάρισα κόρη βασιλικής οικογένειας της Ελλάδας έδωσε το όνομά της σε μία πόλη. Στην πόλη αυτή γεννήθηκε ο Πολύφημος, γιος του Ειλάτου, μέλος της Αργούς.
Armonia, 51ος , 24ος παράλληλος. Αρμονία λεγόταν η σύζυγος του Κάδμου. Στον γάμο της η Ήρα της δώρισε ένα περιδέραιο και ένα πέπλο, τα οποία στην συνέχεια προκάλεσαν μεγάλες τραγωδίες στις γενιές που τα κληρονόμησαν. Να σημειώσουμε πως η ιστορία αυτή αναφέρεται σε μύθους των Ίνκας!!!
Solimoes, όνομα του άνω Αμαζονίου μεταξύ της Tabatinga και Coari. Αναφορές για τους Σολύμους συναντάμε σε πολλά έργα αρχαίων συγγραφέων.
Ο Όμηρος, ο Πίνδαρος, ο Στράβων, ο Ηρόδοτος, ο Απολλώνιος ο Ρόδιος είναι κάποιοι από αυτούς. Όταν ο Γλαύκος έδωσε το γενεαλογικό του δένδρο στον Διομήδη έκανε λόγο για τον βασιλιά Λύκο και για τους άθλους που επέβαλε στον Βελερεφόντη. Ένας από αυτούς τους άθλους ήταν ο Βελλερεφόντης να πολεμήσει τους Σολύμους που ήταν μία φιλοπόλεμη φυλή που ζούσε στα σύνορα της Λυκίας. Όταν κατάφερε και επέτυχε αυτόν τον άθλο ο επόμενος ήταν οι Αμαζόνες.
Υπάρχει θεωρία που αποδεικνύει ότι η αρχαία Λυκία ήταν στην περιοχή της Νοτίου Αμερικής και περιελάμβανε την Βενεζουέλα, Βρετανική και Γαλλική Γουιάνα και το Σουρινάμ. Βάσει αυτής της θεωρίας , και εφ’ όσον είναι σωστός ο προσδιορισμός, η χώρα των Σολύμων θα ήταν η χώρα νότια της Βενεζουέλας και της Κολομβιανής πολιτείας της Vechada, Guainia και της Βραζιλιανής πολιτείας Amazonas, η δε χώρα των Αμαζόνων αμέσως ανατολικά κατά μήκος του ποταμού Thermodon ή Αμαζονίου, μέχρι του Ατλαντικού.
Η ελληνική λέξη λοιπόν “Solum” μεταβλήθηκε στο πορτογαλικό “Solimoes” προφερόμενη “Solimoi-sh” για την πόλη που βρισκόταν στο ίδιο ακριβώς μέρος. Ο Αμαζόνιος ο οποίος ονομάζεται έτσι όταν ξεκινά από το Iquitos, όταν φθάνει στα βραζιλιανά σύνορα στην Tabatinga ή κοντά στην Ataleia de Norte, αλλάζει όνομα σε Solomoes και στους βραζιλιάνους ο ποταμός είναι γνωστός από την Tabatinga έως το Coari, περίπου 64o W, 4o S: ( Βόρειο και Νότιο πλάτος) οπότε πάλι αλλάζει στο αρχικό Αμαζόνιος.
Η Henrietta Mertz γράφει: « Το 1940, όταν βρισκόμουν πάνω σ’ ένα μικρό πολεμικό πλοίο στον Αμαζόνιο, ακριβώς σ’ αυτό το σημείο, ένας αξιωματικός του πλοίου παρατήρησε: « Τώρα βρισκόμαστε επί του Solimoes». Εξήγησε ότι παλιά ζούσε εκεί ένας λαός γνωστός στους Πορτογάλους ως Solimoes και ότι η φυλή αυτή ήταν πολύ παλιά και ανέκαθεν κατείχε αυτό τον χώρο κατά μήκος των δύο όχθων του ποταμού αλλά μόνο μέχρι το Coari. Στον κατάλογο των φυλών που κάποτε κατοίκησαν την λεκάνη του Άνω Αμαζονίου o Clements Markham περιέλαβε τους Solimoes ως « μία φυλή του Αμαζονίου που κάποτε ήταν πολύ ισχυρή, από την οποία οι Πορτογάλοι έδωσαν το όνομα στον ποταμό». Το 1788 ο Ribeiro ανέφερε ότι τα κύρια υπολείμματα της φυλής αυτής βρίσκονται στο στόμιο του Coari. Η Πορτογαλική απόδοση Solimoes συναντιέται και σήμερα στους χάρτες της περιοχής αυτής του Αμαζονίου όπου κάποτε ζούσαν οι Σόλυμοι, λαός φιλοπόλεμος».
Amazons, η παλιά αυτή φιλοπόλεμη ομάδα γυναικών είναι αρκετά γνωστή. Όλοι οι αρχαίοι συγγραφείς τις τοποθετούν στο στόμιο του ποταμού Thermodon, όπως ο Απολλώνιος ο Ρόδιος το αναφέρει στα Αργοναυτικά του. Η Ιππολύτη η βασίλισσα των Αμαζόνων παντρεύτηκε τον Θησέα και ο γιος τους Ιππόλυτος έδωσε το όνομά του στην πόλη που βρίσκεται 44o W, 18o S. Η νεώτερη αδερφή της βασίλισσας Ιππολύτης, η Πενθυσέλεια συνέβαλε ουσιαστικά με τις Αμαζόνες στον πόλεμο της Τροίας, όταν επικαλέστηκαν την βοήθειά τους οι Τρώες. Και ήταν αυτή που προκάλεσε τον Αχιλλέα και τον Αίαντα σε μονομαχία για να βρει τραγικό τέλος η ίδια αργότερα από τον μεγάλο ήρωα του Τρωικού πολέμου Αχιλλέα. Ο ποταμός μνημονεύει ακόμη μέχρι σήμερα εκείνες τις γενναίες γυναίκες και πολεμίστριες, τις Αμαζόνες. Ο Απολλώνιος ο Ρόδιος γράφει χαρακτηριστικά: « Δεν υπάρχει άλλος ποταμός σαν αυτόν…».
Filadelphia, 48ο W, 8ο S, αλλά και μία ακόμη πόλη με το ίδιο όνομα κοντά στα σύνορα της Βολιβίας και του Περού στον 68ο W, 12ο S που ονομάσθηκε από το όνομα του Αττάλου του Φιλάδελφου.

Πηγή

Ζήτησαν υποθήκη τον Παρθενώνα... ποιοι οι Φιλανδοί???



ΦΤΥΣΤΕ τον ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΤΟΥΣ...
Ως εγγύηση για τη συμμετοχή τους στο νέο πακέτο βοήθειας, οι Φινλανδοί ζήτησαν την υποθήκευση του Παρθενώνα, σύμφωνα με την ιταλική εφημερίδα Κοριέρε Ντελλα Σέρα, η οποία επικαλείται διπλωματικές πηγές..
"Ως απαραίτητη συνθήκη για τη χορήγηση του νέου δανείου, η Φινλανδία κατά τη διάρκεια των πυρετωδών διαπραγματεύσεων στη Σύνοδο Κορυφής, ζήτησε ως εγγύηση δημόσια αγαθά όπως την Ακρόπολη και μερικά ελληνικά νησιά” γράφει η Ιταλική εφημερίδα.

Μάλιστα οι Φινλανδοί “κοστολόγησαν” τον Παρθενώνα στα 300 εκατομμύρια ευρώ!

Η Κοριέρε Ντελα Σέρα πάντως δεν απέφυγε τον πειρασμό να αναρωτηθεί: "Άραγε θα άφηναν τον Παρθενώνα στο σημείο και θα το νοικιάζανε ή θα τον έπαιρναν μαζί τους στη Φινλανδία;"

Πηγή