Γράφει ο ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΝΕΑΡΧΟΥ Πρέσβυς ε.τ.
Η υποχθόνια προπαγάνδα της τηλεοπτικής παραγωγής «1821»
Με διαστρέβλωση της Ιστορίας και της πραγματικότητας, επιδιώκεται να παρουσιασθεί η Επανάσταση του 1821 και η δημιουργία του νεοελληνικού κράτους όχι ως εθνική ελληνική παλιγγενεσία, αλλά ως γέννηση δήθεν ενός νέου έθνους, το οποίο δεν έχει καμία σχέση με τον Ελληνισμό, την τρισένδοξη ιστορία του και την πολιτιστική κληρονομιά του.
Οι ιδεολόγοι και προαγωγοί της προσεγγίσεως αυτής αποσκοπούν ουσιαστικά να αποκόψουν τον ελληνικό λαό από τις εθνικές, ιστορικές και πολιτιστικές ρίζες του και να τον καταστήσουν εύκολη λεία στην «πολυπολιτισμική» και «διεθνιστική» προπαγάνδα της παγκοσμιοποίησης.
Ασφαλώς, η τηλεοπτική παραγωγή «1821» δεν είναι το μοναδικό παράδειγμα της διεξαγόμενης συστηματικής εκστρατείας για εθνική αποδόμηση της χώρας:
• Έχει προηγηθεί, από χρόνια τώρα, η ίδια προσέγγιση και ιδεολογία σε σχολικά βιβλία, με ακραίο παράδειγμα το βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ' Δημοτικού, που δεν είναι όμως το μόνο.
• Έχει προταθεί ως επίσημη κυβερνητική πολιτική, προσφάτως, η υποβάθμιση του μαθήματος της Ιστορίας σε προαιρετικό από υποχρεωτικό.
• Έχει ετοιμασθεί από χρόνια το λεγόμενο κοινό βιβλίο Ιστορίας της ΝΑ Ευρώπης, με υποστήριξη του Ιδρύματος Σόρος. Το βιβλίο κινείται πάνω στη βάση της «πολυπολιτισμικής» δήθεν προσεγγίσεως, με πρόσχημα την υπέρβαση των εθνικιστικών διαφορών και φανατισμών στην περιοχή και την καλλιέργεια πνεύματος φιλίας και συνεργασίας. Στη συγγραφή του δεν πήρε μέρος κανένας έλληνας ιστορικός. Ασκούνται όμως συνεχείς πιέσεις στο υπουργείο Παιδείας για να το εισαγάγει στα σχολεία ως βοηθητικό εγχειρίδιο.
• Διάφορα τμήματα σε ελληνικά πανεπιστήμια προωθούν συστηματικά μια ανάλογη ιδεολογική γραμμή, εμπνεόμενα από την «πολυπολιτισμική» πολιτική της παγκοσμιοποίησης, την οποία παρουσιάζουν ως «διεθνιστική», «σύγχρονη» και «προοδευτική».
Η ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ Η ΜΑΖΙΚΗ, ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΗ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΚΑΤΑΛΥΤΕΣ ΕΠΙ ΤΟ ΕΡΓΟΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
Είναι φανερό ότι βρίσκεται από χρόνια σ' εξέλιξη μια συγκεκριμένη πολιτική, που έχει στοχοποιήσει την εθνική ταυτότητα της χώρας και προωθεί συστηματικά, σε διάφορα επίπεδα, την εθνική αποδόμησή της. Η πολιτική αυτή εντάσσεται στις επιδιώξεις της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης, εξειδικευμένης στον χώρο των Βαλκανίων και φορτισμένης με τα προβλήματα της περιοχής και ευρύτερες γεωπολιτικές βλέψεις και σχέδια. Η πολιτική αυτή προβάλλεται ως «προοδευτική», «διεθνιστική» και «πολυπολιτισμική» και συγχέεται σκοπίμως, για προφανείς λόγους, με τον διεθνισμό της παραδοσιακής Αριστεράς.
Συνυφασμένη με την πολιτική αυτή είναι η μαζική, ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση και η ανοχή προς αυτήν. Η μαζική, ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση είναι εγγενής πτυχή της παγκοσμιοποίησης και δημιουργεί αντικειμενικά τους αναγκαίους δημογραφικούς όρους για την προπαγάνδιση και την προώθηση της «πολυπολιτισμικής» κοινωνίας. Γίναμε, δυστυχώς, μάρτυρες στην Ελλάδα πολιτικών ηγετών της χώρας που, ενεργώντας στο πνεύμα της παγκοσμιοποίησης, κάτω από ξένη πολιτική και ιδεολογική επιρροή, δήλωναν, σε μια χώρα με 97% εθνική συνοχή και κρίσιμα εθνικά προβλήματα, ότι «η Ελλάδα πρέπει να γίνει πολυπολιτισμική». Ο καθένας αντιλαμβάνεται και το διαπιστώνει τριγύρω του πώς γίνεται «πολυπολιτισμική» και τι σημαίνει ακριβώς αυτό. Όλες οι ευρωπαϊκές χώρες που πρωτοστάτησαν στην πολιτική αυτή, στο πνεύμα του νεοφιλελευθερισμού και της παγκοσμιοποίησης, ανακρούουν πρύμνα. Τελευταίος στη σειρά, ο βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον, ο οποίος δήλωσε, μετά τη γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ, ότι η «πολυπολιτισμική» πολιτική απέτυχε και εξήγγειλε δραστική αλλαγή πολιτικής.
Η ελληνική λοιπόν «πρωτοπορεία», τόσο στην υποστήριξη της «πολυπολιτισμικής» πολιτικής, που ουσιαστικά συνιστά το ψευδώνυμο της εθνικής αποδόμησης, όσο και στην ανοχή της μαζικής, ανεξέλεγκτης λαθρομεταναστεύσεως, που δημιουργεί τους όρους γι' αυτήν, είναι εκτός κάθε λογικής και σώφρονος πολιτικής. Είναι λυπηρό επίσης ότι τα κόμματα της παραδοσιακής Αριστεράς πρωτοστατούν στην πολιτική αυτή, συγχέοντας τον αριστερό διεθνισμό και τη διεθνή αλληλεγγύη με τον διεθνισμό της παγκοσμιοποίησης και την άλλη ιδεολογική προπαγάνδα της.
Δεν αρκεί σε κάθε κρίσιμη περίσταση να πράξουμε το καθήκον μας. Είναι πολύ σημαντικό επίσης να γνωρίζουμε ποιο είναι αυτο.
ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ¨ΠΑΡΟΝ¨ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου