Η φωτογραφία είναι από προηγούμενη βεβήλωση της προτομής.
Δυστυχώς, (χθές), Τρίτη της Διακαινησίμου, 26 Απριλίου 2011, διεπιστώθη ότι άνθρωποι είτε θλιβερά ανιστόρητοι είτε βαρειά ψυχικά άρρωστοι είτε συνειδητοί εχθροί της Ελλάδος, έκλεψαν από την πλατεία Αγίου Βησσαρίωνος στην Λάρισα τον ανδριάντα του Στρατηγού Γεωργίου Γρίβα (5 Ιουλίου 1897 - +27 Ιανουαρίου 1974).
Πρόκειται για...
τον Κύπριο αξιωματικό
του Ελληνικού Στρατού, ο οποίος
α) πολέμησε γενναιότατα κατά την Μικρασιατική Εκστρατεία,
β) άμα τη ενάρξει του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου τοποθετήθηκε στο Γενικό Επιτελείο Στρατού στην Αθήνα, αλλ’ όταν εκδηλώθηκε η ιταλική επίθεση, μετατέθηκε στο αλβανικό μέτωπο (επιτελάρχης ΙΙ Μεραρχίας) ύστερα από διαρκή του αιτήματα,
γ) ίδρυσε την θρυλική οργάνωση Χ, πραγματική αντιστασιακή οργάνωση εναντίον των Γερμανών και έπειτα των κομμουνιστών, που ήθελαν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε σοσιαλιστικό κολαστήριο,
δ) το 1955-1959, ως ιδρυτής και αρχηγός της Εθνικής Απελευθερωτικής Οργανώσεως Κυπρίων Αγωνιστών (Ε.Ο.Κ.Α.) με το ψευδώνυμο Διγενής, ηγήθηκε του αντιαποικιακού αγώνος εναντίον των Βρετανών στην Κύπρο, αποσπώντας τον θαυμασμό όλης της υφηλίου (Οι Αξιωματούχοι του IRA είχαν δηλώσει πως «αν είχαμε ένα Γρίβα, η Βόρειος Ιρλανδία θα είχε ενωθεί με την ελεύθερη Ιρλανδία».) και τιμές που δεν έλαβε άλλος από το ελληνικό κράτος («άξιο τέκνο της Πατρίδος» με ομόφωνη απόφαση της Βουλής των Ελλήνων στις 20 Μαρτίου 1959 και Χρυσό Μετάλλιο, την ανώτερη διάκριση της Ακαδημίας Αθηνών στις 24 Μαρτίου 1959),
ε) ήταν ο μόνος ηγέτης που εφοβούντο οι Τούρκοι, γι’ αυτό και εστάλη επί κεφαλής της Εθνικής Φρουράς Κύπρου και της μεραρχίας 5.000 ανδρών το 1964 από την κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου, εκλήθη δε το 1967 από τον εξωμότη του Αγώνα για Ένωση Αρχιεπίσκοπο Μακάριο Γ΄ και «πρόεδρο» της «ανεξάρτητης» Κυπριακής Δημοκρατίας ν’ αντιμετωπίσει την τουρκανταρσία στους λεγόμενους «τουρκοκυπριακούς» θύλακες, με αποκορύφωμα τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις Αγίου Θεοδώρου και Κοφίνου,
στ) το 1971, σε ηλικία 70 ετών, ίδρυσε την Ε.Ο.Κ.Α. Β΄, προκειμένου να εξαναγκάσει τον αρχομανή Μακάριο Μούσκο να στραφεί και πάλι προς την Ένωση με την Μητέρα Πατρίδα Ελλάδα.
Την προτομή αυτού του ανδρός, του οποίου δεν είμαστε άξιοι «λῦσαι τὸν ἱμάντα τῶν ὑποδημάτων», φθόνου ή αγνωμοσύνης ένεκεν δεν την έβρισκε κανείς σε ολόκληρο το ελλαδικό κράτος ως το 1999. Τότε, ο ιατρός Μιχαήλ Γρηγοριάδης εδώρισε τον ανδριάντα του στον Δήμο Λαρισαίων.
Σημειωτέον ότι ο μακαρίτης ο ευεργέτης θέλοντας να είναι ενωτικός δώρησε ταυτόχρονα και προτομή του Μακαρίου Γ΄. Ο Δήμος ήθελε να τοποθετήσει τον ανδριάντα σε πλατεία στις παρυφές της πόλεως, αλλά κατόπιν πιέσεων του ευεργέτη και του προέδρου του Π.Ε.Σ. Χάμου Αστέριου, τοποθετήθηκε στην κεντρική πλατεία Αγίου Βησσαρίωνος δίπλα στον Χώρο Σταθμεύσεως, μετά δε τις εργασίες αναπλάσεώς της μετακινήθηκε την τελευταία διετία στην κοντινή πλατεία Λαού δίπλα στο ναΰδριο του Αγίου Βησαρίωνος, παρά τις απροκάλυπτα συκοφαντικές αντιδράσεις της φοιτητικής παρατάξεως του κομμουνιστικού Α.Κ.Ε.Λ. «Προοδευτική», η οποία με επιστολή της στον τοπικό τύπο ζητούσε να μην επανατοποθετηθεί στην πλατεία, πιθανότατα για να μη θυμίζει ότι οι ιδεολογικοί τους πρόγονοι, όταν ο Διγενής πολεμούσε για την Ελευθερία της Κύπρου και την Ένωση με την Ελλάδα, όχι μόνον απέσχον τους Αγώνος, αλλά συνεργάστηκαν, σε επίπεδο ηγεσίας, ως άλλοι δοσίλογοι με τους Βρεταννούς, ως δε πειθήνια όργανα της αλήστου μνήμης Σοβιετικής Ενώσεως και αγνοώντας την υπερτετρακισχιλιετή ελληνική Ιστορία της Μεγαλονήσου, διεκήρυσσαν ότι δεν έπρεπε η Κύπρος να ενωθεί με κράτος – μέλος του ΝΑΤΟ (!).
Η ίδια προτομή υπέστη επανειλημμένως βανδαλισμούς με σπρέι, την δε 20-7-2010, πάλι κάποιοι βέβηλοι την είχαν αποκολλήσει από την βάση της και την πέταξαν σε παρακείμενο χώρο. Δυστυχώς, αυτήν την φορά, οι έρευνες των μελών του Π.Ε.Σ. απέβησαν άκαρπες· η προτομή δεν ευρέθη ως την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές.
Πρόκειται για πρωτοφανές περιστατικό εθνικής ιεροσυλίας στην πόλη της Λαρίσης. Ο άνθρωπος που δεν έπεσε από τουρκική, ιταλική, γερμανική ή αγγλική σφαίρα, λοιδωρείται από ελληνικά (;) χέρια, που «ὤρυξαν ἑαυτοῖς φρέαρ συντετριμμένον», ως άλλοι Ιουδαίοι, μέσα στις Άγιες Ημέρες του Πάσχα.
Είναι βέβαιον ότι τέτοιες ενέργειες όχι μόνον δεν πτοούν τους εθνικιστές, αλλά, απεναντίας, χαλυβδώνουν την θέλησή τους και την πίστη τους στον δίκαιο αγώνα για φρονηματισμό του λαού μας και αποτίναξη των τυράννων του, που και σήμερα τον καταδυναστεύουν και συχνά προσπαθούν να πλήξουν το ηθικό του, προσβάλλοντας ποικιλοτρόπως τους Ήρωες και τα Σύμβολά του.
Καλούμε όποιον δήποτε γνωρίζει κάτι σχετικό με το πού ευρίσκεται η προτομή του Διγενή, να πράξει το πατριωτικό του καθήκον, έστω εν είδει μεταμελείας και να το γνωστοποιήσει ακόμη και ανωνύμως· για μας, της τιμωρίας των ενόχων προέχει η αποκατάσταση του γενομένου άγους. Ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος ΕΛΛΗΝΟΚΡΑΤΕΙΝ δεσμεύεται ότι, σε περίπτωση που δεν βρεθεί η προτομή, θα διενεργήσει πανελλήνιο έρανο προκειμένου να την αντικαταστήσει με νέα, καταπώς αξίζει στον υπέροχο Στρατηγό Γεώργιο Γρίβα - Διγενή. Παράλληλα, καλούμε τον Δήμαρχο Λαρίσης, τον Σύλλογο Κυπρίων Νομού Λαρίσης και τις Ενώσεις Εκπαιδευτικών να στηλιτεύσουν δημόσια την αποτρόπαια πράξη.
Χάμος Aστέριος
http://egersis2.blogspot.com/2011/04/blog-post_27.html
Πρόκειται για...
τον Κύπριο αξιωματικό
του Ελληνικού Στρατού, ο οποίος
α) πολέμησε γενναιότατα κατά την Μικρασιατική Εκστρατεία,
β) άμα τη ενάρξει του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου τοποθετήθηκε στο Γενικό Επιτελείο Στρατού στην Αθήνα, αλλ’ όταν εκδηλώθηκε η ιταλική επίθεση, μετατέθηκε στο αλβανικό μέτωπο (επιτελάρχης ΙΙ Μεραρχίας) ύστερα από διαρκή του αιτήματα,
γ) ίδρυσε την θρυλική οργάνωση Χ, πραγματική αντιστασιακή οργάνωση εναντίον των Γερμανών και έπειτα των κομμουνιστών, που ήθελαν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε σοσιαλιστικό κολαστήριο,
δ) το 1955-1959, ως ιδρυτής και αρχηγός της Εθνικής Απελευθερωτικής Οργανώσεως Κυπρίων Αγωνιστών (Ε.Ο.Κ.Α.) με το ψευδώνυμο Διγενής, ηγήθηκε του αντιαποικιακού αγώνος εναντίον των Βρετανών στην Κύπρο, αποσπώντας τον θαυμασμό όλης της υφηλίου (Οι Αξιωματούχοι του IRA είχαν δηλώσει πως «αν είχαμε ένα Γρίβα, η Βόρειος Ιρλανδία θα είχε ενωθεί με την ελεύθερη Ιρλανδία».) και τιμές που δεν έλαβε άλλος από το ελληνικό κράτος («άξιο τέκνο της Πατρίδος» με ομόφωνη απόφαση της Βουλής των Ελλήνων στις 20 Μαρτίου 1959 και Χρυσό Μετάλλιο, την ανώτερη διάκριση της Ακαδημίας Αθηνών στις 24 Μαρτίου 1959),
ε) ήταν ο μόνος ηγέτης που εφοβούντο οι Τούρκοι, γι’ αυτό και εστάλη επί κεφαλής της Εθνικής Φρουράς Κύπρου και της μεραρχίας 5.000 ανδρών το 1964 από την κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου, εκλήθη δε το 1967 από τον εξωμότη του Αγώνα για Ένωση Αρχιεπίσκοπο Μακάριο Γ΄ και «πρόεδρο» της «ανεξάρτητης» Κυπριακής Δημοκρατίας ν’ αντιμετωπίσει την τουρκανταρσία στους λεγόμενους «τουρκοκυπριακούς» θύλακες, με αποκορύφωμα τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις Αγίου Θεοδώρου και Κοφίνου,
στ) το 1971, σε ηλικία 70 ετών, ίδρυσε την Ε.Ο.Κ.Α. Β΄, προκειμένου να εξαναγκάσει τον αρχομανή Μακάριο Μούσκο να στραφεί και πάλι προς την Ένωση με την Μητέρα Πατρίδα Ελλάδα.
Την προτομή αυτού του ανδρός, του οποίου δεν είμαστε άξιοι «λῦσαι τὸν ἱμάντα τῶν ὑποδημάτων», φθόνου ή αγνωμοσύνης ένεκεν δεν την έβρισκε κανείς σε ολόκληρο το ελλαδικό κράτος ως το 1999. Τότε, ο ιατρός Μιχαήλ Γρηγοριάδης εδώρισε τον ανδριάντα του στον Δήμο Λαρισαίων.
Σημειωτέον ότι ο μακαρίτης ο ευεργέτης θέλοντας να είναι ενωτικός δώρησε ταυτόχρονα και προτομή του Μακαρίου Γ΄. Ο Δήμος ήθελε να τοποθετήσει τον ανδριάντα σε πλατεία στις παρυφές της πόλεως, αλλά κατόπιν πιέσεων του ευεργέτη και του προέδρου του Π.Ε.Σ. Χάμου Αστέριου, τοποθετήθηκε στην κεντρική πλατεία Αγίου Βησσαρίωνος δίπλα στον Χώρο Σταθμεύσεως, μετά δε τις εργασίες αναπλάσεώς της μετακινήθηκε την τελευταία διετία στην κοντινή πλατεία Λαού δίπλα στο ναΰδριο του Αγίου Βησαρίωνος, παρά τις απροκάλυπτα συκοφαντικές αντιδράσεις της φοιτητικής παρατάξεως του κομμουνιστικού Α.Κ.Ε.Λ. «Προοδευτική», η οποία με επιστολή της στον τοπικό τύπο ζητούσε να μην επανατοποθετηθεί στην πλατεία, πιθανότατα για να μη θυμίζει ότι οι ιδεολογικοί τους πρόγονοι, όταν ο Διγενής πολεμούσε για την Ελευθερία της Κύπρου και την Ένωση με την Ελλάδα, όχι μόνον απέσχον τους Αγώνος, αλλά συνεργάστηκαν, σε επίπεδο ηγεσίας, ως άλλοι δοσίλογοι με τους Βρεταννούς, ως δε πειθήνια όργανα της αλήστου μνήμης Σοβιετικής Ενώσεως και αγνοώντας την υπερτετρακισχιλιετή ελληνική Ιστορία της Μεγαλονήσου, διεκήρυσσαν ότι δεν έπρεπε η Κύπρος να ενωθεί με κράτος – μέλος του ΝΑΤΟ (!).
Η ίδια προτομή υπέστη επανειλημμένως βανδαλισμούς με σπρέι, την δε 20-7-2010, πάλι κάποιοι βέβηλοι την είχαν αποκολλήσει από την βάση της και την πέταξαν σε παρακείμενο χώρο. Δυστυχώς, αυτήν την φορά, οι έρευνες των μελών του Π.Ε.Σ. απέβησαν άκαρπες· η προτομή δεν ευρέθη ως την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές.
Πρόκειται για πρωτοφανές περιστατικό εθνικής ιεροσυλίας στην πόλη της Λαρίσης. Ο άνθρωπος που δεν έπεσε από τουρκική, ιταλική, γερμανική ή αγγλική σφαίρα, λοιδωρείται από ελληνικά (;) χέρια, που «ὤρυξαν ἑαυτοῖς φρέαρ συντετριμμένον», ως άλλοι Ιουδαίοι, μέσα στις Άγιες Ημέρες του Πάσχα.
Είναι βέβαιον ότι τέτοιες ενέργειες όχι μόνον δεν πτοούν τους εθνικιστές, αλλά, απεναντίας, χαλυβδώνουν την θέλησή τους και την πίστη τους στον δίκαιο αγώνα για φρονηματισμό του λαού μας και αποτίναξη των τυράννων του, που και σήμερα τον καταδυναστεύουν και συχνά προσπαθούν να πλήξουν το ηθικό του, προσβάλλοντας ποικιλοτρόπως τους Ήρωες και τα Σύμβολά του.
Καλούμε όποιον δήποτε γνωρίζει κάτι σχετικό με το πού ευρίσκεται η προτομή του Διγενή, να πράξει το πατριωτικό του καθήκον, έστω εν είδει μεταμελείας και να το γνωστοποιήσει ακόμη και ανωνύμως· για μας, της τιμωρίας των ενόχων προέχει η αποκατάσταση του γενομένου άγους. Ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος ΕΛΛΗΝΟΚΡΑΤΕΙΝ δεσμεύεται ότι, σε περίπτωση που δεν βρεθεί η προτομή, θα διενεργήσει πανελλήνιο έρανο προκειμένου να την αντικαταστήσει με νέα, καταπώς αξίζει στον υπέροχο Στρατηγό Γεώργιο Γρίβα - Διγενή. Παράλληλα, καλούμε τον Δήμαρχο Λαρίσης, τον Σύλλογο Κυπρίων Νομού Λαρίσης και τις Ενώσεις Εκπαιδευτικών να στηλιτεύσουν δημόσια την αποτρόπαια πράξη.
Χάμος Aστέριος
http://egersis2.blogspot.com/2011/04/blog-post_27.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου