Η μάχη των Φιλίππων

Η μάχη των ΦιλίππωνΟ Βρούτος και ο Κάσσιος, αφού δολοφόνησαν στη Ρώμη τον Ιούλιο Καίσαρα και έθεσαν τέρμα στο μοναρχικό και απολυταρχικό πολίτευμα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, βρέθηκαν λόγω συγκυριών με ένα μέρος του στρατού, στους Φιλίππους. Την στρατιά αυτή με αρχηγούς τους Κάσσιο και Βρούτο, η Παγκόσμια ιστορία την ονόμασε "Δημοκρατικούς". Υπήρχε όμως και η αντίπαλη στρατιά, η στρατιά της Τριανδρίας, με αρχηγούς τους Αντώνιο και Οκταβιανό, που κατευθυνόταν στους Φιλίππους με σκοπό την εκδίκηση για τη δολοφονία του Ιούλιου Καίσαρα καθώς και την πάταξη του ένοπλου κινήματος των Δημοκρατικών. Έτσι οι δυο αντίπαλες στρατιές μπλέχθηκαν στους Φιλίππους σε μία εμφύλια, φονική μάχη. Έληξε με ήττα των Δημοκρατικών και είχε κοσμοϊστορικές συνέπειες. Το δημοκρατικό πολίτευμα καταργήθηκε και στη Πώμη αναδείχθηκε Αυτοκράτορας ο Οκταβιανός Αύγουστος. Η μάχη των Φιλίππων αποτέλεσε σταθμό στην ιστορία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας αλλά και για την πόλη των Φιλίππων.Σε λίγο χρονικό διάστημα μετά από αυτή την κοσμοϊστορική ένοπλη διένεξη, Ρωμαίοι άποικοι εγκαταστάθηκαν στην πόλη και με τη γλώσσα, τη διοίκηση, τους θεσμούς και τη θρησκεία τους της έδωσαν για 2-3 αιώνες τον χαρακτήρα Ρωμαϊκής πόλης.Θεωρείται απαραίτητο να αναφέρουμε πιο λεπτομερή στοιχεία για τη μάχη των Φιλίππων , ως προς τη σύνθεση και διεξαγωγή αυτής.Ο Βρούτος και ο Κάσσιος επιστρέφοντας από την Ασία με έναν στρατό 19 λεγεώνων - 80.000 πεζικό και 20.000 ιππείς - και με σημαντικές ενισχύσεις που πήραν από τους συμμάχους τους, διέσχισαν τη Θράκη και στρατοπέδευσαν 18 σταδίους (3.300 μέτρα) δυτικά των Φιλίππων. Ο Αντώνιος και ο Οκταβιανός προχωρώντας στην Εγνατία (αρχαίος δρόμος που ένωνε την Ρώμη με την Κων/πολη) προς την κατεύθυνση των Φιλίππων, ήρθαν και στρατοπέδευσαν 8 μόνο σταδίους (1.500 μέτρα) μπροστά από τις θέσεις των Δημοκρατικών. Οι δυνάμεις τους αποτελούνταν από 19 λεγεώνες - 80.000 πεζικό και 13.000 ιππείς. Η θέση τους ήταν πιο μειονεκτική από τη θέση των Δημοκρατικών και αυτό γιατί εκτός του ότι διέθεταν λιγότερους ιππείς, το στρατόπεδό τους βρισκόταν σε πεδιάδα και όχι σε υψώματα όπως των αντιπάλων τους. Τρεις βδομάδες μετά από την πρώτη συμπλοκή στις 23 Οκτωβρίου του 42 π.Χ έγινε η τελική, αποφασιστική, άγρια μάχη. Σώμα με σώμα πολέμησαν οι αντίπαλοι στρατιώτες. Στο τέλος η παράταξη του Βρούτου κάμφθηκε και οι στρατιώτες του ζήτησαν να σωθούν με φυγή στη θάλασσα και στα γύρω βουνά. Ο Βρούτος ακολουθούμενος από πολυάριθμους στρατιώτες και αφοσιωμένους φίλους αποχώρησε στα υψώματα σχεδιάζοντας να επιστρέψει στο πεδίο της μάχης τη νύχτα ή να προχωρήσει με κατεύθυνση τη θάλασσα. Σε λίγο όμως απελπισμένος από την πραγματικότητα και θεωρώντας μάταιο να συνεχίσει τον αγώνα, ζήτησε από το φίλο του Στράτωνα να τον σκοτώσει. Ο Αντώνιος κήδεψε με τιμές το νεκρό και έστειλε τη στάχτη από το λείψανο του στη μητέρα του στη Ρώμη. Έπειτα από τον θάνατό του, οι στρατιώτες του παραδόθηκαν στους αρχηγούς της Τριανδρίας.

 

ΠΗΓΗ:http://lefobserver.blogspot.gr